Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/7591 Esas 2022/17466 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, kamu malına zarar verme, kamu görevlisine hakaret, görevi yaptırmamak için direnme ve iftira suçlarından mahkum edildi. İlk derece mahkemesinde kurulan hüküm, sanık tarafından istinaf edildi ve Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi tarafından istinaf istemi esastan reddedildi. Sanık, infazın durdurulması ve dosyanın temyiz incelemesi yapılması talebinde bulundu ancak bu talep reddedildi. Sonrasında temyiz dilekçesiyle ilgili değerlendirme yapılması gereken yerde, ilk derece mahkemesi tarafından hukuken geçersiz bir ek karar verildiği ortaya çıktı. Bu nedenle, sanığın temyiz istemi kamuya malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme ve iftira suçları bakımından esastan reddedildi. Kamu görevlisine hakaret suçu bakımından ise, sanığın temyiz istemi reddedildi.
5237 Sayılı TCK'nın 267/1, 62. ve 58. maddeleri - Kamu malına zarar verme
5237 Sayılı TCK'nın 125/3-a-4, 62. ve 58. maddeleri - Kamu görevlisine hakaret
5237 Sayılı TCK'nın 151/1, 62. ve 58. maddeleri - Görevi yaptırmamak için direnme
5237 Sayılı TCK'nın 265/1-4, 43/1-2, 62. ve 58. maddeleri - İftira

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Kamu malına zarar verme, kamu görevlisine hakaret, görevi yaptırmamak için direnme, iftira
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda sanığın 5237 sayılı TCK’nın 267/1 , 62. ve 58. maddeleri gereğince 10 ay hapis, aynı Kanun’un 125/3-a-4, 62. ve 58. maddeleri gereğince 11 ay 20 gün hapis, aynı Kanun’un 151/1, 62. ve 58. maddeleri gereğince 10 ay hapis, aynı Kanun’un 265/1-4, 43/1-2, 62. ve 58. maddeleri gereğince 9 ay hapis cezalarıyla mahkûmiyetine dair kurulan 08/06/2017 tarih ve 2014/1104 E. - 2017/651 K. sayılı ilamın sanık tarafından istinaf edilmesi üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi’nin 25/10/2017 tarih ve 2017/1779 E. - 2017/1780 K. sayılı kararı ile düzeltilerek istinaf isteminin esastan reddi kararı ile kesinleştiği, sanık tarafından sunulan 23/12/2019 günlü dilekçe ile “sonradan yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun uyarınca infazın durdurulmasına karar verilerek dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtaya gönderilmesinin” talep edilmesi üzerine ilk derece mahkemesince “7188 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin hükümlü hakkında infaz edilmekte olan suçları kapsamadığından infazın durdurulması ve temyiz kanun yoluna başvuru talebinin reddine” dair verilen 30/12/2019 tarihli ve 2014/1104 E. - 2017/651 K. sayılı ek karar verilmiş ise de; sanığın temyiz dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince aynı Kanun’un 296/1. maddesi uyarınca değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerekirken bu konuda ilk derece mahkemesince verilen 30/12/2019 tarihli ek kararın hukuken geçersiz ve yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;


Sanık hakkında kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme ve iftira suçları bakımından; yokluğunda verilen ve 23/11/2017 tarihinde sanık müdafiine usulüne uygun şekilde tebliğ edilen ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 25/10/2017 tarihli ve 2017/1779 Esas - 2017/1780 Karar sayılı hükmünü, 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süreden sonra 20/12/2019 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin süresinde olmamasının yanında mala zarar suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin de mümkün olmadığından;
Sanık hakkında kamu görevlisine hakaret suçu bakımından; yukarıda izah edildiği üzere sanığın temyiz isteminin süresinde olmamasının yanında, sanığın temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediğinin anlaşılması karşısında; sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 24/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.