Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5998 Esas 2022/17389 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde:
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında müştekiler...ve ...'a yönelik hırsızlık ile müşteki ...'a yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde:
Sanık ... ve temyiz dışı sanık ... hakkında 10/01/2014 tarihli iddianame ile müşteki Uğur’a yönelik olarak konut dokunulmazlığının ihlali suçunu da işlediklerinden bahisle 5237 sayılı TCK’nin 116/4 ve 119/1-c maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle dava açıldığı halde anılan suçtan karar verilmemiş ise de, zamanaşımı içinde karar verilebileceği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında müşteki Uğur'a karşı hırsızlık eylemi nedeniyle kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nin 142/1-b ve 143. maddeleri gereği hükmolunan "2 yıl 4 ay" hapis cezasından TCK'nin 35/2. maddesine göre (1/4) oranında indirim yapılırken "1 yıl 9 ay" yerine hesap hatası yapılarak "1 yıl 8 ay 20 gün" hapis cezasına hükmedilmesi ve devamında TCK'nin 62. maddesine göre (1/6) oranında indirim yapılırken "1 yıl 5 ay 15 gün" yerine hesap hatası yapılarak "1 yıl 5 ay 6 gün" hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 24/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.