Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3383 Esas 2022/17554 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların iş yeri dokunulmazlığının ihlali, devletin egemenlik alametlerini alenen aşağılama ve kamu malına zarar verme suçlarından yargılandıkları davanın dosyası incelendi. Tebligat yöntemi ile ilgili olarak Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması gerektiği, ilk aşamada bilinen en son adres esas alınarak normal tebligatın çıkarılması gerektiği, bu tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde ise adres kayıt sistemindeki adresin bilinen en son adres olarak kabul edilerek tebligatın bu adrese yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu doğrultuda, sanıkların MERNİS adreslerine doğrudan tebliğ yapılması usule aykırı olduğundan, temyiz dilekçelerinin sanıklara öncelikle bilinen en son adreslerine tebliğ yapılması ve bu adreste tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adreslerine tebliğ yapılmak suretiyle ulaştırılması gerektiği belirtilmiştir. Bu husus gözetilmeden yapılan tebligat işlemlerinin usule aykırı olduğu tespit edildiğinden, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilerek incelenmek üzere iadesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1, 21/

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş yeri dokunulmazlığının ihlali, devletin egemenlik alametlerini alenen aşağılama, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, sanıklar ... ve ... hakkında katılan vekilince verilen temyiz dilekçesinin doğrudan sanıkların MERNİS adreslerine “MERNİS adresi” ibaresi ile tebliğe çıkarılıp Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince işlemlerin yapıldığı ve bu tebliğ işlemlerinin usule aykırı olduğunun anlaşılması karşısında; katılan vekilinin temyiz dilekçesinin sanıklar ... ve ...’ye usulüne uygun olarak (öncelikle bilinen en son adreslerine tebliğ yapılması, bu adreste tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adreslerine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belgeler ve sunulması halinde temyiz dilekçeleri de eklendikten ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere İADESİNİN mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 25/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.