Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5753 Esas 2022/17784 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi’nde incelenen bir dava dosyasında, hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ceza Dairesi, mahkemenin suç vasfı değerlendirmesinde yanlışlık olmadığını belirtmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi’nin 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı ve 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 53. maddesinde yapılan değişikliklere dikkat çekilerek, hak yoksunluklarının uygulanmasında değişiklikler olduğuna vurgu yapılmıştır. Ayrıca, CMK’nın 253. maddesi ile yeniden düzenlenen uzlaştırma hükümlerinin suçun uzlaşma kapsamına alındığına işaret edilerek, uzlaştırma işlemi yapılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeple, sanığın temyiz itirazları kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK’nın 141/1. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi
- Anayasa Mahkemesi’nin 5247 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin 24.11.2015 tarihli kararı (2014/140 E., 2015/85 K.)
- 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi
- CMK’nın 253. maddesi
- 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemenin eylemin TCK’nın 141/1. maddesi kapsamında olduğuna ilişkin suç vasfı değerlendirmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 27/10/2022 gününde oy birliği ile karar verildi.