Tebliğname No : 7 - 2012/130157
MAHKEMESİ : Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/03/2012
NUMARASI : 2008/626 (E) ve 2012/252 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1- Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/05/2000 tarih 2000/125 Esas 2000/156 karar sayılı hükmü ile verilmiş ilamında yaş küçüklüğü hükümlerinin uygulandığının anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 58/5. madde ve fıkrasında yer alan "fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümlerinin uygulanmayacağına" şeklindeki düzenleme uyarınca anılan hükmün tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında bulunan Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17/04/2007 tarih 2007/13 Esas 2007/223 karar sayılı ilamının tekerrüre esas olduğunun gözetilmemesi,
2- Sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilirken 5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı
CMUK"nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye kısmen uygun olarak, 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümde bulunan ""Şanlıurfa 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 2000/125 Esas 2000/156 karar sayılı ilamı ile verilmiş 8 yıl 4 ay Hapis Cezasından dolayı 23.07.2008 tarihinde bihakkın tahliye edildiği ve bu nedenle ""ibaresinin çıkarılarak yerine"" Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17/04/2007 tarih 2007/13 Esas 2007/223 karar sayılı ilamı nedeniyle "" ibaresinin eklenmesi ve hüküm fıkrasından, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümde bulunan ""c bendindeki hakları koşullu salıvermeye kadar kullanmaktan yasaklanmasına"" ibaresinin çıkarılarak yerine “5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde belirtilen hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesi tarihine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenilmesi suretiyle DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 12.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.