Esas No: 2022/7188
Karar No: 2022/18069
Karar Tarihi: 02.11.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/7188 Esas 2022/18069 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2022/7188 E. , 2022/18069 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre sanık bakımından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 13/09/2010 tarihi itibariyle duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkûmiyete konu suçun işlendiği 15/04/2012 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “06/01/2008” yerine “06/01/2006” olarak hatalı gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak görülmüştür.
1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
Kurulan hükümde, TCK'nın 35. maddesinin 145. maddesinden önce uygulanarak aynı Kanunun 61. maddesine aykırı davranılması, sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, uyulan bozmaya, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 116/2-4 maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu, bu suç için öngörülen cezanın üst sınırına göre, aynı Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddelerine göre hesaplanan 12 yıllık zamanaşımının, suç tarihi olan 06.01.2008 gününden karar tarihine kadar dolduğundan düşme kararı verilmesi yerine yargılamaya devamla mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 02.11.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.