Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5707 Esas 2022/18249 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Tüm dosya içeriğine göre; sanığın kimliği tespit edilemeyen bir şahsın kullandığı araç ile giderken kaldırımda yürümekte olan katılanın yanında durduğu, birşeyler sormak bahanesiyle yaklaştıktan sonra katılanı kolundan tutarak aracın içine doğru çektiği ve bu esnada katılanın gömleğinin sol üst cebinde bulunan cüzdanı çaldığının iddia ve kabul edildiği somut olayda; sanığın yaklaşık 4 yıldır eylemin gerçekleştiği Mersin iline gitmediğini savunarak üzerine atılı suçlamayı kabul etmediğinin anlaşılması karşısında; katılan ve sanığın aynı oturumda hazır edilerek, mümkün ise canlı teşhis yaptırılması, ayrıca sanığın suç tarihinde kullandığı cep telefon numarası tespit edilip, suç tarihindeki kullanım bilgileri ve nereden sinyal verdiği belirlenerek savunmasının doğruluğu araştırılıp yapılacak tüm araştırma ve inceleme sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
a) Tüm dosya içeriğine göre; sanığın eyleminin elde veya üstte taşınan eşyayı özel beceri ile çekip almak suretiyle hırsızlık suçunu oluşturduğu kabul edildiği halde, hüküm fıkrasında uygulama maddesinin, TCK'nın 142/2-b maddesi yerine 142/2-h maddesi olarak yazılması,
b) Etkin pişmanlığın kovuşturma başladıktan sonra gerçekleştiği kabul edilerek, sanık hakkında verilen cezada 2/4 oranında indirim yapıldığı halde, uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nın 168/2 yerine 168/1-2 olarak belirtilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.