Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/7435 Esas 2022/18440 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/7435
Karar No: 2022/18440
Karar Tarihi: 08.11.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/7435 Esas 2022/18440 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçlamasıyla sanığa mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, Tebligat Kanunu'nun belirlediği yöntemi izlemeden, sanığın uzlaştırma teklif formu farklı bir adrese yapılarak iade edilmiştir. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi için usule uygun olarak uzlaştırma işlemi yapılması gerekmektedir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrası, 21/1. maddesi, 21/2. maddesi, 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi.
2. Ceza Dairesi         2022/7435 E.  ,  2022/18440 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
    HÜKÜM : Mahkumiyet


    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
    7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, (mağdurun da uzlaştırma teklifini kabul ettiği göz önüne alınarak) uzlaşma teklif formunun sanığın son bildirdiği adresten farklı adresine yapılıp iade gelmesinden sonra MERNİS adresine çıkarılan tebligatın usule aykırı olmasından dolayı, usule uygun olarak uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.








    Hemen Ara