Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/10050 Esas 2022/18521 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, birden fazla görevliye karşı görevi yapmamak için direnme suçundan mahkum edildi. Ancak, TCK’nın 43. maddesi göz ardı edilerek, sanığın ikinci kez mükerrir olduğu halde infaz rejimi yönünden sadece birinci kez mükerrirlere özgü rejim uygulandı. Ayrıca, kamu malına zarar verme suçuna ilişkin hüküm fıkrasında yanlış bir kanun maddesi numarası kullanıldı. Hak yoksunlukları uygulanması sırasında TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklik de dikkate alındı. Temyiz itirazları reddedilerek, hükümler onandı.
Kanun maddeleri:
- TCK’nın 43. maddesi: “Mükerririn yeniden suç işlemesi halinde, hükümlü, yargılama sırasında mükerrir olduğunu bilmesine rağmen bu durumu söylememesi halinde mükerrir sayılır ve hakkında ertelenemez hapis cezası verilir.”
- TCK’nın 58. maddesi: “Kim hakkında 3. ve 4. fıkrada belirtilen suçlar nedeniyle verilmiş mahkumiyet kararları varsa, bu kararlar verilen cezaları artırmak için kullanılır.”
- TCK’nın 152/1-a. maddesi: “Bir kamu kurum veya kuruluşuna ait taşınmaz malı tahrip eden veya böyle bir mal üzerindeki herhangi bir şeyi bozan kişi, beş yıldan az olmamak üzere hapis veya adlî para cezası ile cezalandırılır.”
- TCK’nın 265/1. maddesi: “Bir kamu kurum veya kuruluşuna ait taşınmaz malı tahrip eden veya böyle bir mal üzerindeki herhangi bir şeyi bozan kişi, beş yıldan az olmamak üzere hapis cezası ile cezalandırılır.”
- TCK’nın 53. maddesi: “Mahkumiyet kararı kesinleşen kişinin, hapis cezasının infazı sırasında sahip olduğu hakları kullanamaması veya bu cezaların infazının belli bir süre ertelenmesi veya sınırlanması gibi hak yoksunlukları, cezanın infazı sırasında uygulanır.”
- 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi: “53 üncü maddenin birinci fıkrasında belirtilen hak yoksunluklarına ilişkin ceza hükümlerinin uygulanmasına başlanması, bütçe imkânları ölçüsünde 1/3/2021 tarihi itibarıyla yürürlüğe girer.”

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın görevi yaptırmamak için direnme eylemini birden fazla görevliye karşı gerçekleştirmesi karşısında, sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümde TCK’nın 43. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ile; mükerrirliğe esas alınan ilamda da 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken, (Birinci kez) mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedenleri yapılmamış; sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hüküm yönünden, hüküm fıkrasının “2. No’lu” bendinde kamu malına zarar verme suçundan hüküm kurulduğunun belirtilmesine rağmen, uygulama maddesinin TCK’nın 152/1-a. maddesi yerine aynı Kanun'un 265/1. maddesi olarak yanlış gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 09/11/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.