Esas No: 2022/7498
Karar No: 2022/18944
Karar Tarihi: 15.11.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/7498 Esas 2022/18944 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2022/7498 E. , 2022/18944 K.Özet:
Sanıklar hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Hükümlerin incelenmesinden dolayı sanıkların temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, hırsızlık suçuna yönelik sanıkların temyiz itirazları kabul edilmiştir. TCK'nın 142. maddesi uyarınca sanıklara yüklenen suç, cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması nedeniyle zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilmiştir. Bu durum savunma hakkının kısıtlanması anlamına gelmektedir ve kanuna aykırıdır. Bu nedenle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/3. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 188/1 ve 289/1-e maddeleri
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanıkların temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
II-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik sanıkların temyiz itirazlarına gelince;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, 15/11/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.