Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/11060 Esas 2022/19081 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama, hakaret
HÜKÜM : Düşme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Mala zarar verme suçu kasten veya olası kast ile işlenebilecek suçlardandır. Bu suçun taksirle işlenmesi mümkün değildir. Olası kastla mala zarar verme suçunun işlenebilmesi için, sanığın gerçekleşmesi muhtemel sonuçları öngörmesine rağmen bu sonuçları kabullenmesi, neticenin gerçekleşmesine aldırmaması ve eylemine "olursa olsun" bilinciyle devam etmesi gerekmektedir. Taksirde ise kendi yetenekleri, algılama gücü, tecrübeleri, bilgi düzeyi ve içinde bulunduğu koşullar altında objektif olarak var olan dikkat ve özen yükümlülüğünü öngörebilecek ve yerine getirebilecek durumda olan sanığın neticeyi istememesine karşın neticenin gerçekleşmesi gerekmektedir.
Bu açıklamalar ışığında somut olay incelendiğinde; sanığın, mağdur ...’in suratına yumruk atması üzerine mağdur ...’in elinde bulunan seyyar yazar kasanın yere düşerek zarar görmesi şeklinde gerçekleşen olayda; tüm dosya kapsamından sanığın kastının mağdur ...’i yaralamaya yönelik olduğu, sanığın suça konu seyyar yazar kasaya zarar verme kastı ile hareket ettiğine dair delil bulunmadığı gibi, seyyar yazar kasanın zarar görmesini de öngörememesi karşısında sanığın eyleminin taksir düzeyinde kaldığı ve mala zarar verme suçunun taksirle işlenmesinin mümkün olmadığı gözetilmeden, yasal unsurları oluşmayan atılı mala zarar verme suçundan sanığın beraati yerine yazılı şekilde düşme kararı verilmesi hükmolunması,
2) Sanığın, Konya Büyükşehir Belediyesinde otopark görevlisi olarak görev yapan mağdur ...’i, mağdurun otopark ücreti istemesi nedeniyle suratına yumruk atarak basit tıbbi müdahale ile yaralaması, sinkaflı küfür ederek mağdur ...’e hakaret etmesi şeklinde gerçekleşen olayda, mağdur ...’in aşamalarda “Konya Büyükşehir Belediyesinde otopark görevlisi olarak görev yaptığını” ifade ettiği, 10.08.2015 tarihli dilekçesinde ve 12.01.2016 tarihli celsede şikayetinden vazgeçtiğini belirttiği, sanığın da şikayetten vazgeçmeyi kabul ettiği; ancak mağdur ...’in suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK’nın 6/1-c kapsamında “kamu görevlisi” olup olmadığına ilişkin araştırmanın yapılmadığı, mağdurun suç tarihi itibariyle kamu görevlisi olması halinde, sanığın eylemlerinin kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret, kamu görevlisini yerine getirdiği görev nedeniyle kasten yaralama suçlarını oluşturacağı ve bu durumda şikayetten vazgeçeme nedeniyle hakaret ve kasten yaralama suçlarından düşme kararları verilemeyeceği gözetilmeden, yeterli olmayan yazılı gerekçeyle sanık hakkında hakaret ve kasten yaralama suçlarından şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme kararları verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 16.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.