Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/8944 Esas 2015/9218 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8944
Karar No: 2015/9218
Karar Tarihi: 24.12.2015

Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/8944 Esas 2015/9218 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi         2015/8944 E.  ,  2015/9218 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : KYB - 2015/189826
Ödeme şartını ihlal suçundan hükümlü İ.. K..’ın üç aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına ilişin Balıkesir 2. İcra Ceza Mahkemesinin 24/05/2013 tarihli ve 2013/288-501 E.K. sayılı ilâmının infazı sırasında, hükümlünün açık ceza infaz kurumuna ayrılma talebinin reddine dair Balıkesir L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 23/03/2015 tarihli 2015/1259 sayılı kararına vaki itirazın kabulü ile hükümlünün açık ceza infaz kurumuna ayrılma talebinin kabulüne, bahse konu kararının kaldırılmasına ilişkin Balıkesir İnfaz Hâkimliğinin 01/04/2015 tarihli ve 2015/369-373 E.K. sayılı kararına yapılan itirazın reddine dair mercii Balıkesir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/04/2015 tarihli ve 2015/348 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 18/05/2015 gün ve 32348 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05/06/2015 gün ve KYB. 2015-189826 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Ödeme şartını ihlal suçundan 3 aya kadar tazyik hapsi cezası verilen hükümlünün, 10 gün içerisinde açık ceza infaz kurumuna başvurması gerektiği yönündeki tebligata karşın süresinde açık ceza infaz kurumuna teslim olmaması nedeniyle hakkında infaz savcılığınca 5275 sayılı Kanun’un 19/1.maddesi uyarınca yakalama kararı çıkartıldığı cihetle Açık Ceza İnfaz Kuramlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 9/4. Maddesinde yer alan “On günlük süre içinde, EK-l"de yer alan belgedeki ihtarı içeren çağrıya uymayan veya belirlenen açık kuruma teslim olmayan hükümlüler hakkında 5275 sayılı Kanunun 19 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca yakalama emri çıkarılır ve yakalandıklarında kapalı kuruma alınarak haklarında 6 ncı madde hükümlerine göre işlem yapılır.” şeklindeki düzenlemeye nazaran infazına kapalı ceza infaz kurumunda başlandığı, aynı madde uyarınca açık ceza infaz kurumuna ayrılmasının adı geçen yönetmeliğin ö.maddesindeki hükümlere göre yapılacağı, ö.maddedeki düzenlemede ise açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartları açısından şartla tahliye tarihinin esas alındığı ancak tazyik hapislerinin niteliği dolayısıyla şartla tahliye hükümlerinin uygulanamayacağı cihetle hükümlünün cezasının infazının kapalı ceza infaz kurumunda infaz edilerek tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, 5275 sayılı Kanun’un 14/2. maddesindeki “ Hükümlülerin açık cezaevlerine ayrılmalarına ilişkin esas ve usuller yönetmelikte gösterilir.”şeklindeki düzenleme uyarınca çıkartılan Açık Ceza İnfaz Kuramlarına Ayrılma Yönetmeliğinin açık hükümleri gözardı edilerek karar tesisinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Kanun yararına bozmaya konu ihbarnamede, Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6. maddesi hükümlerinden bahsedilirken “ö maddesi” olarak belirtilmesi yazım hatası kabul edilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine konu dosya kapsamında, Balıkesir 2. İcra Ceza Mahkemesinin 17/04/2015 tarih ve 2013/288 Esas – 2013/501 Karar sayılı ek kararıyla şikayetçi vekilinin feragati nedeniyle İcra ve İflas Kanunu"nun 354. maddesi uyarınca, hükümlü hakkındaki cezanın düşürülmesine karar verildiği ve bu karar uyarınca hükümlünün tahliye olduğu anlaşılmakla; incelenen dosyada yasaya aykırılığı ve hükmün infazını engelleyen düşme kararının bulunması nedeniyle kanun yararına bozma isteği konusuz kaldığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 24/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Hemen Ara