MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 37/1. maddesi delaletiyle 157/1, 168/1, 62/1, 52/2, 53/1-3, 54. maddeleri gereğince mahkumiyet, müsadere

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanabilmesi amacıyla müştekinin ve sanık ...’ın beyanı alınıp, müştekinin olaydan doğan zararının sanık tarafından ödenme tarihinin araştırılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanıkların olay tarihinde İstanbul ilinden geldikleri, sanık ..."ın üzerinde bulunan sahte bileklikleri sanık ..."ye vererek kuyumculara bozdurmasını istediği, sanık ..."nin ...Kuyumculuk adlı iş yerine giderek elindeki sahte bilekliği verip bozdurmak istediği bu esnada bilekliğin sahte olduğunun anlaşılması üzerine polise haber verildiği ve sanık ..."nin bu şekilde yakalandığı, aynı gün sanık ..."nin diğer sanığın kendisine vermiş olduğu sahte bir başka bilekliği müşteki ..."ün çalıştırdığı...Kuyumculuk"a bozdurduğunun iddia edildiği olayda; iddialar, sanıkların savunması, müştekinin beyanı ve dosya kapsamı gözetilerek, mahkemenin sanığın mahkûmiyetine yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ve müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek sanığa fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; fakat, bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından, adli para cezasının uygulanmasına ilişkin olarak sırasıyla "100 gün", "33 gün", "27 gün" ve "540 TL" adli para cezası terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 gün", "2 gün", "1gün" ve "20 TL" adli para cezası ve 5237 sayılı Kanun"un 53/1 ve 53/3 maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkartılıp yerine, "5237 sayılı TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yer alan, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, madde ve bentlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.