Taraflar arasında görülen davada; 
Davacı,  davalı ile birlikte kayden paydaş oldukları 672 parsel sayılı taşınmazda kendisinin kullandığı yer bulunmadığı halde, davalının hissesinden fazla yer kullandığını ileri sürerek, payı oranında elatmanın önlenmesine ve ecrimisile karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taksim neticesinde davacının hisseli olan dava dışı 291 parseli tek başına kullandığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, çekişme konusu taşınmazda davacının kullandığı yerin bulunmadığı, davalının ise payından fazla yer kullandığı gerekçesi ile  davanın kısmen kabulüne  karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. Dava, paydaşlar arasında elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.  Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillere göre; 672  parsel sayılı taşınmazın paylı mülkiyet üzere olup, tarafların dava dışı kişilerle birlikte paydaş bulundukları,  davacının taşınmazda kullandığı bir yer olmadığı ve intifadan men koşulunun oluştuğu dikkate alınarak davalının paya vaki elatmasının önlenmesine ve ecrimisile  karar verilmiş olmasında kural olarak bir isabetsizlik yoktur.
Ne var ki, davacının payı üzerinden ecrimisile hükmedilmesi gerekirken,  davalının payı üzerinden hesaplanan ecrimisil miktarının hüküm altına alınması doğru olmadığı gibi, tahsiline karar verilen bakiye karar ilam harcının tamamından davalının sorumlu tutulması gerekirken, davanın kabul ve red edilen kısmına göre oranlanma yapılarak bir kısım harcın davacıdan tahsiline karar verilmesi de doğru değildir.
Davacının temyiz itirazları açıklanan nedenlerden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  13.07.2011  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.