Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden davalı adına kayıtlı 9 parsel sayılı taşınmazın 267,79 m2"lik kısmının kıyı kenar çizgisi içinde kaldığını ileri sürerek, bu kısmın tapusunun iptali ile varsa üzerindeki muhdesatın yıkımına karar verilmesini istemiş, yargılama sırasında iptale konu taşınmaz miktarı yönünden dava dilekçesini ıslah etmiştir.
Davalı, taşınmazın evveliyatta Hazine adına kayıtlı olduğunu, 222 Sayılı Kanun gereğince intifa hakkı Milli Eğitim Müdürlüğünde kalmak şartıyla 1997 yılında kurumlarına devredildiğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, çekişme konusu taşınmazın 297,79 m2"lik kısmının kıyı kenar çizgisi içinde kaldığının keşfen sabit olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili ile katılma yolu ile davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, taşınmazın aynı ile ilgili tapu iptali, sicil kaydının kütükten terkini ve yıkım isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davaya hakem sıfatıyla bakılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bilindiği üzere, 29.6.1938 tarihli 3533 Sayılı Yasanın 1. maddesi gereğince Umumi, Mülhak ve Hususi Bütçelerle, İdare Edilen Daireler ve Belediyelerle Sermayesinin Tamamı Devlete veya Belediye veya Hususi İdarelere Ait Daire ve Müesseseler Arasındaki İhtilafların Tahkim Yolu (hakem marifetiyle) ile çözümlenmesi gerekeceği muhakkaktır. Davadaki tarafların ise, anılan Yasanın 1. maddesinde belirtilen kuruluşlardan olduğu ve dava sebebinin taşınmazın aynına yönelik bulunduğu da sabittir. Ne varki, 3.7.2003 tarihinde kabul edilip 19.7.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4916 Sayılı Yasanın 24. maddesi ile 3533 Sayılı Yasanın 4. maddesi hükmü değiştirilmiş, taşınmazın aynı ile ilgili ihtilaflar bu maddenin kapsamı dışına çıkarılarak çekişmelerin genel mahkemelerde çözüme kavuşturulacağı hükme bağlanmıştır. Görev kuralı; kamu düzeniyle ilgili olup, mahkemece davanın her aşamasında kendiliğinden (res’en) gözetilmesi gerekli bir usul kuralıdır.
Öte yandan, yasal düzenlemelerle sonradan yürürlüğe konulan usul hükümlerinin; özellikle mahkemelerin görevini belirleyen kuralların - ayrık durumlar hariç - kesinleşmemiş, eldeki davalarda da uygulanacağı tartışmasızdır.
Hal böyle olunca, taraflar arasındaki çekişmenin Genel Mahkemede görülüp karara bağlanması ve bu nedenle davanın görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere hüküm kurulması isabetsizdir.
Tarafların, temyiz itirazları belirtilen sebeplerle yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 11.05.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.