15. Ceza Dairesi 2015/12947 E. , 2016/6940 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli mala zarar verme
HÜKÜM : TCK"nın 152/1-a, 43, 62, 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet
Nitelikli mala zarar verme suçundan, sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, Cumhuriyet savcısı ve şikayetçi ... adına hazine vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kovuşturma evresinde duruşmadan haberdar edilmeyen katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan kurumun 5271 sayılı CMK’nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunmaktadır. Yasa yollarına başvurma hakkı bulunan, duruşma günü bildirilmeyen ve yokluğunda hüküm kurulan suçtan zarar gören şikayetçi kurum vekilinin 5271 sayılı CMK"nın 237/2 ve 238. maddeleri uyarınca davaya katılmasına karar verilerek ve hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
2863 S.Y "nın 65/1. maddesinin ""Tescil edilen sit alanları ve korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlıkları ile korunma alanlarının bu Kanuna göre tebliğ veya ilan edilmiş olmasına rağmen yıkılmasına, bozulmasına, tahribine, yok olmasına veya her ne suretle olursa olsun zarar görmesine kasten sebebiyet verenler ile koruma bölge kurullarından izin alınmaksızın inşaî ve fiziki müdahale yapanlar veya yaptıranlar, iki yıldan beş yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adli para cezasıyla cezalandırılır. hükmü karşısında, kentsel sit alanı olarak tespit ve ilan edilmiş gayrimenkule yakarak zarar verdiği sabit olan sanığın eyleminin TCK 44/1. maddesi uyarınca kül halinde 2863 sayılı yasanın 65/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağı gözetilmeden, sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, Cumhuriyet savcısı ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesine istinaden halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 20.09.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.