Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 1 bağımsız bölüm nolu meskenini, boşandığı eşi olan davalının teslim etmediğini ve boşanma kararının kesinleştiği 19.02.2008 tarihinden itibaren  fuzuli şagil konumunda olduğunu ileri sürerek, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerinde bulunmuştur.
Davalı, davanın aile konutuna elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğine ilişkin olup, aile konutuna elatmayla ilgili davalarda görevli mahkemenin Aile Mahkemesi olduğunu; esasen de davacının imzaladığı yazılı belge ile çekişmeli taşınmazın satışına kadar kirasını almasına izin verdiğinden fuzuli işgalden sözedilemeyeceğini ve ecrimisil de talep edilemeyeceğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının boşandığı eşinin daha önceden müştereken oturdukları ve aile konutu olan meskenden, buranın satılmasına kadar yararlanmasına izin verdiği ve taşınmazın satılmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillere göre; çekişme konusu 27932 ada 1 parsel  2.bodrum kat 1 bağımsız bölüm nolu meskenin kayden davacıya ait olduğu, davalının kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan herhangi bir hakkının bulunmadığı, mahkemece 10.11.2009 tarihli  oturumda, taraflar arasında görülen dava sonucu tarafların boşanmalarına dair verilen kararın 19.02.2008 tarihinde kesinleştiğinin belirtildiği, Ankara 3.Aile Mahkemesinin 02.07.2009 tarih ve 275-902 sayılı kararıyla da  çekişmeli taşınmaz kaydındaki aile konutu şerhinin terkinine karar verildiği, kararın henüz kesinleşmediği anlaşılmaktadır.
Davacı, davalının boşanma kararının kesinleştiği tarihten itibaren çekişmeli taşınmazda fuzuli şagil konumunda  bulunduğunu ileri sürerek, eldeki davayı açmış; davali ise, davacının imzaladığı yazılı belge ile dava konusu taşınmazın satışına kadar kirasını almasına izin verdiğinden haksız işgalden  söz edilemeyeceğini belirterek davanın reddini savunmuş, mahkemece de davalının dayandığı yazılı belgedeki imzanın davacının eli ürünü olduğunun uzman bilirkişi raporu ile saptandığı ve bu durumda davacının, çekişmeli taşınmazın  satılmasına kadar davalının yararlanmasına izin verdiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hemen belirtmek gerekir ki, hükme dayanak alınan davacı tarafından  imzalanmış harici belge, taşınmazın kira bedellerinin davalıya ait olacağına ilişkin muvafakat anlamındadır ve dava açılmakla muvafakat geri alınmıştır. Öte yandan, boşanma kararının kesinleşmesiyle aile konutu şerhi de hükümsüz hale gelmiştir.              
Öyle ise, davalının dava tarihine kadar olan tasarrufu onaya dayalı bulunduğuna göre, davacının ecrimisil isteğinin reddine karar verilmiş olması bu gerekçeyle doğrudur.
Davacının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ancak, onayın geri alınmasından sonra davalının dava konusu taşınmazı kullanımının haklı bir nedene dayanmadığı, davalının bu suretle fuzuli şagil konumuna düştüğü tartışmasızdır.
O halde, elatmanın önlenmesi davasının kabulüne karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması isabetsizdir.
Davacının değinilen yönlere ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  27.01.2011  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.