Resmi belgede sahtecilik - İftira - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1144 Esas 2015/2299 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1144
Karar No: 2015/2299
Karar Tarihi: 24.06.2015

Resmi belgede sahtecilik - İftira - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1144 Esas 2015/2299 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanık gerçek kimliğini gizleyerek resmi belgede sahtecilik yapmış ve iftira suçundan mahkum edilmiştir. Ancak sanığın etkin pişmanlık hükmünün uygulanması için gerekli koşullar oluşmamıştır. Sanığın ikrarı nedeniyle temel cezalar takdiri indirim yapılarak 6 ay 20 gün hapis ve 2 yıl 6 ay hapis cezasına çevrilmiştir. Hüküm fıkralarında yer alan TCK'nun 53. maddesi ile ilgili kısımların düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Bu maddeye göre, hak yoksunluğu cezası sadece sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerini kapsamaktadır. Detaylı kanun maddeleri şöyledir: TCK 269/3-a, TCK 53/1-(c) bendi, TCK 62/1.
21. Ceza Dairesi         2015/1144 E.  ,  2015/2299 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, İftira
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Sanığın gerçek kimliğine göre adli sicil kaydında yer alan ilamın infazı amacıyla kolluk görevlilerince adresinden araştırıldığında, uyuşturucu madde ticareti suçundan cezaevinde tutuklu bulunduğunun belirlenmesi üzerine ceza infaz kurumu kayıtlarıyla yapılan karşılaştırma neticesinde gerçek kimliğinin tespit edildiği anlaşıldığından, iftira suçunda etkin pişmanlık hükmünün uygulanma koşulu oluşmadığı halde TCK"nun 269/3-a maddesi uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından, yine hüküm fıkralarında sanık hakkında 2 yıl ve 3 yıl şeklinde belirlenen temel cezalarda sanığın ikrarı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nun 62. maddesi gereğince takdiri indirim yapılarak neticeden ayrı ayrı 6 ay 20 gün hapis ve 2 yıl 6 ay hapis cezasına hükmedilirken uygulanan indirim oranı gösterilmemiş ise de; 5237 sayılı TCK"nun 62/1. maddesi uyarınca azami indirim oranının (1/6) uygulandığı anlaşıldığından bu hususlar bozma sebebi sayılmamıştır.
    Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
    5237 sayılı TCK"nun 53/3. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden, fıkranın tamamını kapsar biçimde yazılı şekilde karar verilmesi,
    Yasaya aykırı ise de; yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkralarıındaki TCK"nun 53. maddesinin tatbikine ilişkin kısımların hükümden çıkartılarak yerlerine "TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilmeye, maddede yazılı diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına," ibareleri eklenmek suretiyle sair yönleri eleştirilen husus dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin kısmen tebliğnamedeki istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.

    Hemen Ara