Esas No: 2016/2032
Karar No: 2016/5814
Karar Tarihi: 06.06.2016
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2016/2032 Esas 2016/5814 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, kapıcılık işi arayan ve bunun için gazeteye ilan veren katılanı, eşi adına kayıtlı ve kendisi tarafından kullanılan cep telefonundan arayarak, kendisinin Hatay semtinde bulunan ... İnşaat isimli firmada bekçi olarak çalıştığını, firmaya kapıcı lazım olduğunu, iş için yardımcı olabileceğini, firma sahibini, verdiği cep telefonundan arayabileceğini söyleyerek, katılanı yine kendisinin kullandığı başka bir telefona yönlendirdiği, katılanın, bu telefon numarasını araması üzerine, bu kez sanığın, kendisini iş yeri sahibinin oğlu imiş gibi tanıtarak katılanla ile görüşme yaptığı, "babama sorayım on dakika sonra ara" dediği, daha sonra birtakım belgeler ile birlikte .... Büyükşehir Belediyesi karşısında bir yere gelmesini söyleyerek katılana randevu verdiği, sanığın, belirtilen yere ticari taksi ile gittiği ve katılanı taksiye davet ettiği, buradan SSK İl Müdürlüğü önüne gittikleri, katılandan evrakları ile birlikte sigorta işlemleri için gerekli olduğunu söyleyerek 190 TL para istediği, katılanın yanında o kadar parası olmadığını söyleyip yanında olan 50 TL"yi verdiği, parayı alan sanığın, katılana "... semtinde bulunan ... İnşaat"a gidip iş yerini gör, tekrar SSK ya gel, burda buluşalım" diyerek geldiği taksiciye yeri tarif ettiği, ... İnşaat isimli iş yerine gidip burada bir yetkili ile görüşen katılanın, sanığın bu işyeriyle bağlantısı olmadığını öğrendiği, böylece sanığın hileli hareketlerle haksız menfaat temin ederek dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda, suçun sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın herhangi bir gerekçeye dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 06/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.