Resmi belgede sahtecilik - çocuğun soybağını değiştirmek - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/450 Esas 2015/2242 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/450
Karar No: 2015/2242
Karar Tarihi: 22.06.2015

Resmi belgede sahtecilik - çocuğun soybağını değiştirmek - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/450 Esas 2015/2242 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişinin resmi belgede sahtecilik ve çocuğun soybağını değiştirmek suçlarından mahkum olduğunu belirtmiştir. Suçlunun cezasında artış yapılması gerektiği halde bu uygulamadan kaçınılması isabetsiz olarak değerlendirilmiştir. Mahkemenin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 204/3. maddesi ve fıkrasına göre sahteliği kesinleşene kadar herhangi bir belgenin geçerli olduğunu fark etmemesi sorunlu olarak değerlendirilmiştir. Bununla birlikte, temyiz olmadığından, kararda bir bozma nedeni bulunmamaktadır. Mahkeme ayrıca, hak yoksunluğunun koşullu salıverilme durumuna kadar uygulanabileceğini netleştirmeyerek yanlış bir karar vermiştir. Ancak, bu hata düzeltilebileceği için yeniden yargılama yapılması gerekmemektedir. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 204/3. maddesi ve fıkrası ile 53. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile 1412 sayılı Kanun'un 322. maddesi belirtilmiştir.
21. Ceza Dairesi         2015/450 E.  ,  2015/2242 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, çocuğun soybağını değiştirmek
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Suça konu belgenin Noterlikçe düzenlenmiş olması karşısında, 5237 sayılı TCK"nun 204/3. madde ve fıkrası kapsamında kanun hükmü gereği sahteliği sabit oluncaya kadar geçerli belgelerden olduğunun gözetilmemesi ve bu nedenle sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçunun cezasında artırım yapılmaması isabetsizliği aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
    5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine, “53. maddenin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkranın diğer bentlerinde yazılı haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara