MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

SUÇ : Dolandırıcılık


Dolandırıcılık suçundan sanık M.. Ç..’nın mahkumiyetine, sanık C.. S..’in beraatine ilişkin hükümler, sanık M.. Ç.. ve katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın, tanık Ö.. vasıtasıyla tanıştığı sanıkların katılanın kızını işe sokacaklarını söyleyip sanık M..’e elden 15.000 TL verdiği, sonrasında da sanığın banka hesabına 690 TL para gönderdiği iddia edilen olayda; sanık M.. Ç..’nın eylemlerinin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna ve sanık C..’in sanık M..’in eylemlerine katılmadığına, parayı sanık M..’in aldığına, sanığın eylemlerde suç kastının oluşmadığına dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
1)Sanık C.. S.. hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçu işlediğine dair delil elde edilemediği gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün ONANMASINA,
2)Sanık M.. Ç.. hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık M.. Ç.. ve katılanın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,



Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.