Esas No: 2021/15946
Karar No: 2022/2341
Karar Tarihi: 26.04.2022
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/15946 Esas 2022/2341 Karar Sayılı İlamı
3. Ceza Dairesi 2021/15946 E. , 2022/2341 K."İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.05.2018 tarih ve 2018/52 - 2018/146 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etmek
Hüküm : TCK'nın 220/7 maddesi delaletiyle 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 220/7-son, 62/1, 53/1-2-3, maddeleri uyarınca hükmedilen mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Tüm dosya kapsamına göre; sanığın silahlı terör örgütüne yardım etmek suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre örgüte yardım suçundan verilen hükümde bir isabetsizlik yok ise de; sanığın temyiz aşamasında verdiği 02.03.2022 tarihli dilekçesinde, etkin pişmanlıktan yararlanmak istediğini belirterek örgütle irtibatına ilişkin bilgiler verdiği nazara alındığında, gerekirse yeniden ifadesi alınmak suretiyle hakkında 5237 sayılı TCK'nın 221. maddesinin 4. fıkrasının 2. cümlesinde yazılı etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışıldıktan sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmesi lüzumu;
2-Kabul ve uygulamaya göre de:
a)Suç tarihinin, sanığın örgüt liderinin talimatıyla para yatırdığı son tarih olan 04.09.2014 tarihi olduğu gözetilmeden bölge adliye mahkemesi karar başlığında "2014 yılı Şubat ayı" olarak, ilk derece mahkemesi karar başlığında ise "2016" olarak gösterilmesi,
b)Temel ceza belirlenirken uygulama maddesi olarak TCK'nın 314/3 ve 220/7 maddeleri delaletiyle aynı Kanunun 314/2. maddesinin uygulanması yerine, yalnızca TCK'nın 220/7. maddesinin yollama maddesi olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın ... 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 26.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.