Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/10784 Esas 2022/16907 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan mahkumiyet kararı verildiği ancak hükmün gerekçeli olarak açıklanmadığı belirtilen bir Ceza Dairesi kararı bozuldu. Bozma gerekçesi olarak, konu suçun seri muhakeme usulüne tabi olması nedeniyle, sanık hakkında CMK'nın 250. maddesi gereğince dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığı'na tevdi edilmesi gerektiği vurgulandı. Ayrıca, hüküm açıklanması gereken kararlarda iddia, savunma ve kanıtların yer alması, suçun nitelendirilmesi ve mahkemece sabit görülen fiilin belirtilmesi gerektiği belirtildi. Bu doğrultuda, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca karar bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 250. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun'un 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddenin (d) bendi
- CMK'nın 231/11. maddesi
- Türkiye Cumhuriyeti Anayasa'sının 141/3 maddesi
- CMK'nın 34. ve 230. maddeleri
- Ceza Genel Kurulu'nun 18.11.2014 gün, 2013/8-830 Esas ve 2014/502 Kararı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Anayasa Mahkemesi'nin 02.08.2022 gün ve 31911 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 21.04.2022 gün ve 2020/87 Esas, 2022/44 sayılı kararı ile; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun'un 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddenin (d) bendinde yer alan "...kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış..." ibaresinin "...seri muhakeme usulü..." yönünden Anayasaya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiş olması ve yargılama konusu suçun seri muhakeme usulüne tabi olması karşısında, sanık hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 250. maddesinde düzenlenen seri muhakeme usulünün uygulanabilmesi için yerel mahkemece dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığı'na tevdi edilmesinde zorunluluk bulunması,
2) CMK.nın 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasına yönelik kararda; Türkiye Cumhuriyeti Anayasa'sının 141/3, CMK.nın 34. ve 230. maddeleri ve Ceza Genel Kurulu'nun 18.11.2014 gün, 2013/8-830 Esas ve 2014/502 Kararı uyarınca hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, kanıtların tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtlar ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanığın suç oluşturduğu veya oluşturmadığı sabit görülen fiilin belirtilmesi ve bu fiilin nitelendirilmesinin yapılması suretiyle infazı kabil bir hüküm kurulması gerekirken, gerekçesiz olarak açıklanması geri bırakılan karara atıf yapılmak suretiyle hüküm kurulması,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.