Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/15889 Esas 2022/2983 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım ettiği suçlamasıyla mahkum edildiği ve İstinaf başvurusunun esastan reddedildiği belirtilmiştir. Ancak, Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçilerek yapılan incelemede, sanığın suçu işlediğine dair vicdani kanının kesin ve tutarlı olduğu sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, sanık müdafi'inin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sair nedenler reddedilmiştir.
Kararda ayrıca, sanığın cezasının belirlenirken hatalı bir kanun maddesi referansı kullanıldığı belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞ ancak yeniden yargılama yapılması gerekmemiştir. Bunun yerine, hükmün düzeltilerek onanması kararı verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- Türk Ceza Kanunu'nun 314/3 ve 220/7 maddeleri yoluyla 314/2 ve 220/7 maddeleri,
- 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 5. maddesi,
- Türk Ceza Kanunu'nun 62 ve 53/1-2-3 maddeleri,
- 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesi ve eklenen 3. fıkra,
- 5271 sayılı CMK'nın 303/1-c. maddesi,
- 7165 sayılı Kanun'un

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Konya 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 31.01.2019 tarih ve 2018/205 - 2019/44 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etmek
Hüküm : TCK’nın 314/3 ve 220/7 yollamasıyla 314/2, 220/7 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62, 53/1-2-3 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince sanık hakkında kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan kanunun eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların düzeltme dışında kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sair nedenler yerinde görülmediğinden reddine, ancak;
Tayin edilen ceza 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 5. maddesi uyarınca artırılırken uygulama maddesinin 3713 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1. fıkrası olarak belirtilmesi gerektiği gözetilmeden yalnızca 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesiyle yetinilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun 5271 sayılı CMK'nın 303/1-c. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükmün üçüncü fıkrasından “ 5. maddesi” ibaresinin çıkarılarak yerine "3713 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1. fıkrası” kısmı eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Konya 8. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.