Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2022/2435 Esas 2022/17593 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığa yöneltilen başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçu ile ilgili olarak Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen dava sonunda sanık mahkum edildi. Ancak mahkumiyet kararı sanığın adresinde bulunamadığı için tebligat yapılamadı. Bu durumda sanığın eski hale getirme talebi kabul edilerek, mahkemeye başvurması temyiz süresinin işlemesini gerektirdi. Mahkemenin yapmış olduğu inceleme sonucunda, suçun cezası ile ilgili olan dava zamanaşımı süresi, mahkumiyet kararının açıklanmasından temyiz inceleme tarihine kadar kesilmişti. Sanığın temyiz itirazının kabul edilmesi nedeniyle, mahkumiyet kararı bozuldu ve sanık hakkındaki kamu davaları düşürüldü. Adli emanette kayıtlı tabanca ve eklerinin müsaderesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak 6136 sayılı Yasaya aykırılık, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesi, 1412 sayılı CMUK’nın 321 ve 322. maddeleri, ve TCK’nın 54/4. maddesi göz önünde bulunduruldu.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması, 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın bilinen son adresinde tanınmaması nedeniyle iade gelmesi üzerine sanığın MERNİS adresi araştırılmadan ve daha önce usulüne uygun bir tebliğ yapılmamış olan bilinen son adresine Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre gerekçeli kararın tebliğinin yapılması usulsüz olduğundan, sanığın eski hale getirme talebinin kabulü ile temyiz dilekçesinin öğrenme üzerine verildiği ve buna göre temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen suçların Yasa maddesinde öngörülen cezalarının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesinde belirlenen 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin, zamanaşımını kesen son işlem olan 01.02.2011 tarihli mahkumiyet kararından temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmekle hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve CMK’nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, Adli Emanetin 2008/1644 sırasında kayıtlı tabanca ve eklerinin TCK.nın 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine, 24.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.