Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/15902 Esas 2022/3014 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Giresun 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.06.2019 tarih ve 2017/51 - 2019/327 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etme
Hüküm : TCK'nın 220/7 ve 314/3 maddeleri delaletiyle TCK'nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi, TCK'nın 62/1, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri sair nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
1-Silahlı terör örgütüne yardım etme suçu mütemadi olmayıp yakalanma ile temadi kesilmeyeceğinden gerekçeli karar başlığında suç tarihinin yardım mahiyetindeki son eylem tarihi “17.04.2014” yerine “30.01.2019” olarak yazılması,
2-Sanık hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan temel ceza tayin edilirken uygulama maddesinin "TCK'nın 314/3 ve 220/7 maddeleri delaletiyle 314/2 maddesi" yerine "TCK 220/7 ve 314/3 delaletiyle TCK 314/2" olarak gösterilmesi,
3-Sanık hakkında belirlenen temel cezadan TCK’nın 220/7. maddesi gereğince indirim uygulandıktan sonra suçun niteliği gereği artırım yapılırken artırım oranı doğru yapıldığı halde uygulama maddesinin 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi yerine 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK'nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi ve bölge adliye mahkemesi gerekçeli karar başlıklarının suç tarihi kısmından “30.01.2019” ibaresinin çıkarılarak yerine “17.04.2014” ibaresinin eklenmesi, hükmün birinci paragrafındaki “TCK 220/7 ve 314/3 delaletiyle TCK 314/2” ibaresinin çıkartılarak yerine “TCK'nın 314/3 ve 220/7 maddeleri delaletiyle 314/2 maddesi” ibaresinin yazılması ve hükmün üçüncü paragrafında yer alan “5. maddesi” ibaresinin çıkartılarak yerine “5/1. maddesi” ibaresinin yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Giresun 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.