Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2022/5565 Esas 2022/3235 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olmaktan mahkum olduğu ve cezasının 23.01.2016 tarihinde infaz edilmesiyle birlikte hak yoksunluğunun kendiliğinden ortadan kalktığına karar verdi. Ancak, kişinin daha önce gerçekleştirdiği suçlar nedeniyle hükümlü olduğu hapis cezasını tamamlamasından ve üç yıllık bir sürenin geçmesinden sonra yasaklanmış haklarının geri verilmesi için bir talebi oldu. Mahkeme, bu talebin yargılanarak, kanunun öngördüğü şartların gerçekleşip gerçekleşmediğine göre karar verilmesi gerektiğine hükmetti ve kararı bozdu. Yasaklanmış hakların geri verilmesi, Türk Ceza Kanunu'nun 121 ve 124. maddeleri ile Ceza Muhakemeleri Usul Kanunu'nun 416 ve 420. maddelerinde yer alan \"yasaklanmış hakların geri verilmesi\" kurumu ile düzenlenmiştir. 5352 sayılı Adli Sicil Kanuna eklenen 13/A maddesi de, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu dışındaki kanunların belli bir suçtan dolayı veya belli bir cezaya mahkûmiyete bağladığı hak yoksunluklarının giderilebilmesi için, yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilebileceğini belirtmektedir. Ancak, bu kapsama giren kişilerin cezanın infaz edilmiş olması, infazın tamamlanmasından itibaren üç

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile getirilen hak yoksunluğunun, hapis cezasının 23.01.2016 tarihinde infaz edilmesiyle kendiliğinden ortadan kalktığına dairek karar

Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
İncelemeye konu hükmün, daha önce Yargıtay incelemesinden geçmiş olması nedeniyle tebliğnamedeki iade görüşüne iştirak edilmemiştir.
Dosya kapsamına göre, yasaklanmış hakların geri verilmesi, belli bir suç veya cezaya mahkûmiyete bağlı olarak gerek Türk Ceza Kanununda, gerekse diğer kanunlarda öngörülen çeşitli hak yoksunluklarının kaldırılmasını sağlayan hukuki bir düzenleme olup, 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 121 ve 124. maddeleri ile 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usul Kanununun 416 ve 420. maddelerinde yer alan "yasaklanmış hakların geri verilmesi" kurumuna, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununda yer verilmediği, 19.12.2006 tarihinde yürürlüğe giren ve 5560 sayılı Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanunun 38. maddesiyle 5352 sayılı Adli Sicil Kanununa 13/A maddesi eklenmek suretiyle tekrar düzenlendiği, bu düzenleme ile ceza mahkûmiyetinden doğan müebbet hak yoksunluklarının giderilmesi amaçlandığı, 5352 sayılı Adli Sicil Kanununa eklenen 13/A maddesinde, 5237 sayılı Kanun dışındaki kanunların belli bir suçtan dolayı veya belli bir cezaya mahkûmiyete bağladığı hak yoksunluklarının giderilebilmesi için, yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilebileceği, bunun için, anılan Kanunun 53. maddesinin beşinci ve altıncı fıkraları saklı kalmak kaydıyla, mahkûm olunan cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık bir sürenin geçmiş olması gerektiğinin belirtildiği, yasaklanmış hakların geri verilmesi için cezanın infaz edilmiş olması ve kişinin infazın tamamlanmasından itibaren üç yıllık süre içerisinde yeni bir suç işlememesi ve hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda mahkemede bir kanaatin oluşması gerekeceği, bu nedenle, 23.10.2009 tarihinde gerçekleştirdiği eylemleri nedeni ile TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 53, 58/9 ve 63 maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 31.10.2012 tarih, 2012/3294 esas, 2012/11803 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşen Diyarbakır(Kapatılan) 4. Ağır Ceza Mahkemesi, 22.11.2011 tarih, 2010/67 esas 2011/456 kararı ile mahkûm olduğu hapis cezası 31.10.2012 tarihinde kesinleşen hükümlünün talebinin yukarıda izah edilen 5352 sayılı Kanununa eklenen 13/A maddesi kapsamındaki yasaklanmış haklarının iadesi niteliğinde olup, mahkemece 5352 sayılı Kanunun 13/A maddesinde öngörülen şartların gerçekleşip gerçekleşmediğinin belirlenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş olup,
Kanuna aykırı olup, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır (Kapatılan) 4. Ağır Ceza Mahkemesi gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE , 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.