MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ELATMANIN ÖNLENMESİ


Taraflar arasındaki davadan dolayı .... Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 27.10.2008 gün ve 2008/109 esas 2008/121 karar sayılı hükmün bozulmasına ilişkin olan 22.06.2011 gün ve 3817-7396 sayılı kararın düzeltilmesi süresinde davacı ... tarafından istenilmiş olmakla, dosya incelendi gereği görüşülüp düşünüldü:

-KARAR-

Taşınmazın aynına yönelik açılan davanın kabulüne dair yerel mahkeme kararının temyizi üzerine “ çekişmeli yerle ilgili olarak .... tespit tutanağının düzenlendiği” gerekçe yapılarak 3402 sayılı .... Yasasının 5,10,11, 27 ve 30. maddelerine değinildikten sonra çekişmenin giderilmesinin .... Mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlikle devir kararı verilmesi için karar bozulmuş, ve buna karşı karar düzeltme isteğiyle birlikte daire ....leri reddedilmiştir
Hemen belirtilmelidir ki, Hukuk Daireleri Başkanlar Kurulunun 27.10.1983 gün 249/281 sayılı kararında da açıkça vurgulandığı üzere 2797 Sayılı Yargıtay Yasasının 39. maddesinin 3. fıkrasında “ Dairelerin veya Genel Kurulların ....lerinin reddolunabileceği” hükmü getirilmiş ve hemen ardından gelen ikinci cümlesinde “ ret istemlerinin reddedilen ....ler katılmaksızın ilgili Daire veya Genel Kurullarca incelenerek kesin karara bağlanacağı” belirtilmiştir.
Bu hükmün reddi inceleyerek merciyi gösterme yönünden özel bir görev hükmü olduğu kuşkusuzdur. Son cümlede ise ret istemleri konusunda yeni bir düzenlenme getirmiş ve “ Daireler ile Genel Kurulların toplantılarını engelleyecek ret istemlerini toplu ret olarak nitelemiş ve bu tür işlemlerin dinlenemeyeceğini hükme bağlamıştır. Anılan Başkanlar Kurulu kararında toplu redde ilişkin inceleme yine ....leri reddedilen Daireye bırakılmıştır. Nitekim 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK’nun 41/4 maddesi hükmü düzenlemesi de paralel şekilde aynı ilkeyi öngörmektedir.
Somut olayda reddin kaynağını oluşturan daire kararı nedeniyle dairede görev yapan başkan ve tüm üyelerin tarafsızlıklarından şüpheye düşülebilecek bir olgu mevcut bulunmadığı gibi isteğin açıkça toplu ret niteliğinde bulunduğu tartışmasızdır.
Hal böyle olunca;
1- Toplu ret istemi dinlenemeyeceğinden reddi hakim isteğinin 2797 sayılı yasanın 39/3. maddesi uyarınca reddine, 6100 sayılı HMK’nun 42/4 maddesi gereğince ret isteyen hakkında 500 TL. disiplin para cezasına hükmolunmasına, aynı yasanın aynı maddesinin 6. bendi gereğince disiplin para cezasının tahsili için yerel mahkemece gereğinin ifasına kesin olarak
2- 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2 maddesi aracılığıyla 1086 sayılı HUMK’nun 440/ III-3. maddesi hükmü uyarınca Yargıtay dairesinin görevsizlikle ilgili ittihaz ettiği karar hakkında karar düzeltilmesi yolu kapalı olduğundan dilekçenin REDDİNE, 22.12.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.