Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/7824 Esas 2022/19213 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan bir sanık hakkında mahkumiyet kararı verildiği ancak diğer sanığın beraat ettiği belirtilmiştir. Sanık müdafiinin vekalet ücreti hakkında temyiz talebi incelenmiş ve beraat eden sanık için vekalet ücreti hükmedilmemesi hatalı bulunarak 1.800 TL maktu vekalet ücretinin hazineden alınarak sanığa verilmesine karar verilmiştir. Ancak suçlamanın yapıldığı TCK'nın 245/1. maddesinde adli para cezasının da temel cezaya dahil olduğu gözetilmediği ve sanığın etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı değerlendirilmeden karar verildiği için hüküm bu sebeplerden bozulmuştur. 5237 sayılı TCK'nın 58/1. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı unutulmuştur. Kanun maddeleri TCK'nın 245/1, 168, ve 5237 sayılı TCK'nın 58/1. maddeleri olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık ... müdafiinin vekalet ücretine ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık müdafinin temyizinin beraat eden sanık lehine vekalet ücreti hükmedilmemesine yönelik olup, temyizde hukuki yararı bulunduğu kabul edilerek vekalet ücreti ile sınırlı olarak yapılan incelemede:
Kendisini vekil ile temsil ettiren ve beraat eden sanık ... yararına, Hazine aleyhine karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/5.maddesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına "sanık kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi 14/5. maddesi uyarınca 1.800.00 TL maktu vekalet ücretinin hazineden alınarak sanık ...’a verilmesine" ibaresi yazılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanık ...'nın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddine, ancak;
a-TCK.nın 245/1. maddesinde temel cezanın, hapis cezasının yanında adli para cezasını da içerdiğinin gözetilmemesi,
b-Sanığın 07.07.2015 tarihli savunmasında kredi kartlarıı ile çekilen miktarları iade ettiklerini beyan etmesi, müşteki ...’ın “hesabıma çektikleri 600 TL yi iade ettiler. Kimin iade ettiğini bilmiyorum.”, müşteki ...’in “İşbankası uğramış olduğum 1.200 TL lik zararımı giderdiği için giderilmesini istediğim bir zararım yoktur” şeklindeki beyanları karşısında; müştekilerden ve kredi kartlarının bağlı olduğu bankalardan zararın sanık tarafından giderilip giderilmediği sorularak, giderilmişse zararı ne zaman giderdiği tespit edilerek hakkında TCK.nın 168. maddesine göre etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
c-Başkaca tekerrüre esas adli sicil kaydı bulunmayan sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin, suç tarihinden sonra kesinleşmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK.nın 58/1. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321 ve 326/son maddeleri gereğince ceza miktarı açısından kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 19.12.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.