Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/2561 Esas 2022/3623 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi tarafından incelenen bir dava sonucunda, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan TCK'nın 314/2, 62/1, 53/1-2-3, 58/9, 63/1. maddeleri ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca mahkumiyete karar verildiği görülmektedir. Bölge adliye mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edildi ve yapılan incelemeler sonucunda, yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği ve vicdani kanının tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı belirlendi. Sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği ve CMK'nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyledir:
TCK'nın 314/2 (Suç işlemek amacıyla örgüt kurma), 62/1 (Hükümlülük süresince örgüt üyeliği), 53/1-2-3 (Kişinin kendisine isnat edilen suçtan cezai ehliyeti bulunduğu sırada bahse konu suçu işleyebilirliği bulunmadığı durumlarda sorumluluğu), 58/9 (Toplu halde suç işleyenler), 63/1. madde (İşlenen suçların yanı sıra örgüt faaliyetleri kapsamında gerçekleştirilen suçlardan dolayı cezai sor

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.06.2017 tarih ve 2017/109 - 2017/312 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK'nın 314/2, 62/1, 53/1-2-3, 58/9, 63/1. maddeleri ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca mahkumiyet

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafii Av....’a bölge adliye mahkemesi hükmünün 25.04.2019 tarihinde tefhim edildiği ve sanık müdafiinin 26.04.2019 tarihli süre tutum dilekçesi verdiği, 24.05.2019 tarihinde tebliğ olunan bölge adliye mahkemesine ait gerekçeli karara karşı gerekçeli temyiz dilekçesinin ise 5271 sayılı CMK’nın 295/1. maddesinde öngörülen 7 günlük yasal süreden sonra 06.06.2018 tarihinde verildiği anlaşılmakta ise de; gerekçeli kararın tebliğine dair tebligat mazbatasında CMK'nın 295/1. maddesindeki sürenin hak düşürücü niteliğine dair meşruhatın bulunmadığı görülmekle sanık müdafiinin gerekçeyi içeren temyiz isteminin süresinde yapıldığı kabul edilerek, temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.