Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2022/5965 Esas 2022/3955 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, silahlı terör örgütüne üye olmaktan mahkum edilmiştir. Dava, temyiz incelemesi sonrasında Ankara 23. Ağır Ceza Mahkemesince bozulmuştur. Ancak, yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş ve temyiz davası esastan reddedilmiştir.
TCK'nın 314/2, 53/1-2-3, 58/9, 62, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet. 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8.maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi gereğince temyiz incelemesi sonrasında dosyanın gönderildiği Ankara 23. Ağır Ceza Mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; dosyanın Ankara 23. Ağır Ceza Mahkemesine gönder

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 53/1-2-3, 58/9, 62, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8.maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi gereğince temyiz incelemesi sonrasında dosyanın gönderildiği Ankara 23. Ağır Ceza Mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın 01.02.2017-24.02.2020 tarihleri arasında ceza infaz kurumunda olduğunun anlaşılması karşısında; gerekçeli kararda sanıktan ele geçen dijitaller üzerinde yapılan inceleme sonucuna göre, 01.08.2017-05.05.2018 tarihleri arasında örgüte müzahir haber sitelerine giriş yapıldığına dair dosya kapsamıyla örtüşmeyen raporun hükme esas alınması dosyada mevcut diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görüldüğünde sonuca etkili bulunmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 23. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.