Taraflar arasında görülen davada;    
Davacılar, 354 ada 17 parsel sayılı taşınmazın kök miras bırakanları M. oğulları M. ve E. adlarına tespit ve tescilinden sonra davalıların M. oğlu E.ın baba adı ve soyadı tashihi kararına dayanarak 1/2 pay malikini "H. S. oğlu E. G." şeklinde tashih ve E. G. mirasçıları olarak da adlarına intikal işlemi yaptırdıklarını, oysa M. oğlu E."ın, H. S. oğlu E.ile ilgisi olmadığını, davalıların M. oğlu E."ın mirasçıları olmadıklarını, gerçek 1/2 pay maliki M. oğlu E."ın bekar ve çocuksuz ölümüyle tek mirasçısının kardeşi-yani kendilerinin miras bırakanı M. olduğunu ileri sürerek, tapu iptali ve tescil isteğinde bulunmuşlar, bilahare M."in  tereke temsilcisi, davaya katılarak davanın kabulünü istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacılar ve tereke temsilcisi vekili tarafından süresinde duruşma istemli temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, duruşma isteği değerden reddedilip, gereği görüşülüp, düşünüldü.
 Dava, tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 354 (önceden 12) ada 17 parsel sayılı taşınmazın 15.2.1969 tarihinde kadastro ile ½’er pay olarak M.oğlu M. ile M. oğlu E. adlarına tescil edildiği, , Giresun Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 07.09.1995 tarih ve 1994/309 esas,1995/193 karar sayılı, M. K. G. tarafından Tapu Sicil Müdürlüğü, G. G., E. F. G., A.O. G., vs. aleyhine açılan dava sonucunda verilen 354 ada 17 parsel sayılı taşınmazın ½ pay maliki E.’ın baba adının H. S. ve soyadının da G. olarak değiştirilip düzeltilmesine ilişkin kararın 06.11.1995 tarihinde kesinleşmesi üzerine M. K., G. ve E.F. G. tarafından 14.11.1995 tarihinde Tapu Sicil Müdürlüğü’ne başvurularak, anılan tashih ilamı ile H. S. oğlu E. G.’in veraset ilamına dayalı olarak tashih ve intikal talebinde bulundukları ve böylece 17 sayılı parseldeki ½ M. oğlu E.’a ait payın, 14.11.1995 tarihinde H. S. oğlu E. G. olarak tashih edilip, davalılar G. ve E. F. G. ile diğer davalıların miras bırakanı M.K. G.e paylı mülkiyet üzere intikal ettiği anlaşılmaktadır.
Davacılar, M.oğlu .’ın mirasçılarının kendileri olduğunu, zira murisin ölümü üzerine tek mirasçısı olarak kendilerinin miras bırakanı olan M.’in kaldığını, davalıların mirasçılık sıfatlarının bulunmadığını ve davalıların miras bırakanının farklı kişi olup, taşınmazla ilgisinin olmadığını, davalılar adlarına tescilin hukuki dayanağının bulunduğundan söz edilemeyeceğini ileri sürerek, eldeki davayı açmışlar; yargılama sırasında M.’in terekesine temsilci atanmış ve atanan tereke temsilcisi huzuruyla yargılama sürdürülmüştür.
Hemen belirtilmelidir ki, davacı taraf, yukarıda açıklanan baba adı ve soyadı tashihine ilişkin davada taraf olmadığına göre, anılan ilamın, davacı tarafı bağlamayacağı gibi, davacı taraf bakımından kesin hüküm veya kesin delil oluşturur nitelikte de bulunmadığı açıktır.
 Öyleyse, yerel mahkemenin değinilen tashih ilamını kesin delil kabul ederek neticeye gitmiş olmasının doğru olduğu söylenemez.
Hal böyle olunca, iddia ve savunma doğrultusunda taraf delillerinin toplanması, gerekli araştırma, inceleme ve soruşturmanın noksansız tamamlanması, toplanan ve toplanacak olan deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirmeyle yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacılar ve tereke temsilcisinin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesine göre) HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 03.11.2011  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.