MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı ilk derece mahkemesi sıfatıyla İzmir 6. Asliye Hukuk Mahkemesince 2014/9 esas 2016/384 karar sayılı davanın kısmen kabulüne/kısmen reddine yönelik olarak verilen hükme karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine dair İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi"nin 2017/371-2017/711 karar sayılı kararının süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.


K A R A R

Davacı, davalıya forex piyasalarında değerlendirilmek üzere muhtelif tarihlerde 78.000,00 TL ve 10.000 Amerikan Doları verdiğini, ancak verilen bu paralar karşılığında yapılan yatırımlara ilişkin belgeler, elde edilen kâr ve zarar oranlarını gösterir bilgiler ve kazanılan kâr tutarlarının davalı tarafından kendisine bildirilmediğini, davalının gönderdiği e-postalara göre 134.250,00 TL ödeme yapacağını belirttiğini, ancak söz konusu bedelin, davalıya verilen paranın forex piyasalarında değerlendirilmesi neticesinde elde edilen toplam bedeli yansıtıp yansıtmadığını bilmediğini, bu bedelin 40.000,00 TL"sinin davalı tarafından ödendiğini, kalan bedelin ise ödenmediğini belirterek davanın kabulüne ve sonradan arttırılmak üzere 94.250,00 TL alacağın ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, önceki ödeme haricinde yargılama aşamasında 40.000,00 TL daha ödeme yaptığını, kalan 54.250,00 TL borcu da kabul ettiğini beyan etmiştir.
Mahkemece, davacının davasının davalı vekilinin kabul beyanı doğrultusunda kısmen kabul kısmen reddine, 54.250,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işlemiş yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin talebinin reddine karar verilmiş; karara karşı davacı, istinaf başvurusunda bulunmuştur.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesince; davacının istinaf talebinin kabulüne, İzmir 6.Asliye Hukuk Mahkemesinin 21/11/2016 günlü 2014/9 Esas 2016/384 karar sayılı kararının kaldırılmasına, dava tarihinden sonra ödenen 40.000,00 TL yönünden dava konusuz kaldığından 40.000,00 TL açısından karar verilmesine yer olmadığına, 54.250,00 TL" nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
6763 sayılı Yasa ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 1. madde uyarınca, aynı kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, yeniden değerleme oranına göre 01/01/2017 tarihinden itibaren 41.530,00 TL’ye çıkarılmıştır. Davacı tarafından temyize konu edilen miktar 134.250,00 TL"nin %12"si olan 16.110,00 TL olup, karar tarihi (05/05/2017) itibarıyle 41.530,00 TL’yi geçmediğinden HMK.nun 362/1-a maddesi gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 16/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.