Ankara Ceza Avukatı Web Sitesi - İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/13762 Esas 2015/11203 Karar Sayılı İlamı

İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/13762 Esas 2015/11203 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/13762
Karar No: 2015/11203
Karar Tarihi: 17.11.2015

İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/13762 Esas 2015/11203 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Sanık hakkında açılan kamu davası, İmar kirliliğine neden olmaktan dolayı düşürülmüştür. Temyiz isteği reddedilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre, katılan yararına vekalet ücretine hükmedilememektedir. Bu nedenle, katılanın vekili tarafından yapılan temyiz iddiaları yerinde görülmemiştir ve hükmün onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 184/5. maddesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 31.01.2012 tarih ve 2011/258-8 sayılı kararı belirtilmiştir. TCK'nın 184/5. maddesi İmar kirliliğine neden olan kişilere verilecek cezai yaptırımı düzenlemektedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı ise katılan yararına vekalet ücretine hükmedilemeyeceğini belirtmektedir.

18. Ceza Dairesi 2015/13762 E. , 2015/11203 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜM : Düşme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanık hakkında açılan kamu davasının, TCK"nın 184/5. maddesi uyarınca düşürülmesine karar verildiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun bu durumda katılan yararına vekalet ücretine hükmedilemeyeceğine ilişkin 31.01.2012 tarih ve 2011/258-8 sayılı kararı gözönüne alındığında;
Vekalet ücretine yönelik katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 17/11/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.