Esas No: 2022/24483
Karar No: 2022/5578
Karar Tarihi: 05.10.2022
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2022/24483 Esas 2022/5578 Karar Sayılı İlamı
3. Ceza Dairesi 2022/24483 E. , 2022/5578 K."İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Erzincan 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.01.2020 tarih ve 2018/188 - 2020/20 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte bilerek ve isteyerek yardım etme
Hüküm : TCK'nın 220/7 maddesi delaletiyle 314/2, 220/7-2. cümle, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK'nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63 maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet kararına yönelik istanaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi
Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
I-Kuruluş, amaç, örgüt yapılanması ve faaliyet yöntemleri Dairemizin 2015/3 esas sayılı kararında anlatılan ve nihai amacı, Devletin Anayasal nizamını cebir ve şiddet kullanarak değiştirmek olduğu anlaşılan FETÖ/PDY terör örgütünün başlangıçta bir ahlak ve eğitim hareketi olarak ortaya çıkması ve toplumun her katmanının büyük bir kesimince de böyle algılanması, amaca ulaşmak için her yolu mübah gören fakat sözde meşruiyetini sivil alanda dinden, kamusal alanda ise hukuktan aldığı izlenimi vermek için yeterli güce ulaşıncaya kadar alenen kriminalize
olmamaya özen göstermesi gerçeği nazara alındığında, örgütün sözde meşruiyet vitrini olarak kullanılan katlarla irtibatlı olduğu anlaşılan sanığın talimat tarihleri dışında da hesap hareketlerini bulunduğu, hesabındaki en yüksek miktarın ise Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonuna devrinden sonra 2015 yılı ekim ayında gerçekleştiği, mahkeme kabulünde yer alan ve dosya kapsamına yansıyan deliller itibariyle örgütün finansal kaynağı olarak kabul edilen Bank ...'daki hesap hareketlerinin örgüt liderinin talimatı ile olmayıp, rutin olarak değerlendirildiği, bu nedenle de sanığın bilerek ve isteyerek örgüte yardım suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve yeterli delil bulunmadığından silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte bilerek ve isteyerek yardım etmek suçundan CMK'nın 223/2-e maddesi gereğince beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
II- Kabul ve uygulamaya göre de;
1-Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte bilerek ve isteyerek yardım ettiği kabul edilen sanık hakkında temel ceza belirlenirken TCK'nın 314/3 maddesinin de delalet maddesi olarak gösterilmesi gerektiği gözetilmeksizin atıf maddesi olarak sadece TCK’nın 220/7. maddesinin gösterilmesi,
2-Silahlı terör örgütüne yardım etme suçu mütemadi olmayıp yakalanma ile temadi kesilmeyeceğinden ilk derece mahkemesi ve bölge adliye mahkemesi gerekçeli karar başlıklarında suç tarihinin sanığın yardım mahiyetindeki son eylem tarihi yerine "02.04.2018" yazılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA,
28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Erzincan 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.