Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/7204 Esas 2022/5907 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesinin 2021/7204 E. ve 2022/5907 K. sayılı kararı incelenmiştir. Karar, Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/183 - 2017/176 sayılı kararına ilişkindir ve suç, silahlı terör örgütüne üye olmadır. Temyiz edenler sanık ve müdafiidir. Hüküm olarak TCK'nın 314/2, 3713 sayılı TMK'nın 5/1, TCK'nın 62/1, 58/9, 53/1-2-3, 63/1 maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddedilmesine karar verilmiştir. Kararın gerekçesi olarak ByLock iletişim sisteminin FETÖ/PDY terör örgütü mensuplarınca kullanıldığının kabul edildiği ve ByLock kullanıcısı olmayan sanık hakkında yeterli delil olmadığı gösterilmekte, ancak bu sebepten dolayı hükmün eksik araştırma ve yetersiz belge ile verildiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 314/2, 62/1, 58/9, 53/1-2-3, 63/1; 3713 sayılı TMK'nın 5/1.

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.12.2017 tarih ve 2017/183 - 2017/176 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK'nın 314/2, 3713 sayılı TMK'nın 5/1, TCK'nın 62/1, 58/9, 53/1-2-3, 63/1 maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi
Temyiz edenler : Sanık ve müdafii

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Hükmolunan cezanın miktarına göre yasal koşulları oluşmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin 5271 sayılı CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca REDDİNE,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.09.2017 tarih, 2017/16-956 esas ve 2017/370 sayılı kararı ile onanarak kesinleşen, Dairemizin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 esas, 2017/3 sayılı kararında; "ByLock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bir suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve
gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının her türlü şüpheden uzak kesin kanaate ulaştıracak teknik verilerle tespiti halinde kişinin örgütle bağlantısını gösteren delil olacağı''nın kabul edildiği gözetilmekle,
ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın, ByLock uygulamasını kullandığının kuşkuya yer vermeyecek şekilde teknik verilerle tespiti halinde, buna dair delilin atılı suçun sübutu açısından belirleyici nitelikte olması karşısında, temyiz aşamasında gelen Bylock tespit ve değerlendirme tutanakları ile UYAP'ta oluşturulan örgütlü suçlar bilgi bankası üzerinden sanıkla ilgili beyan bulunup bulunmadığı sorgulanıp, bulunması halinde onaylı suretleri dosyaya getirtilip, CMK'nın 217. maddesi uyarınca duruşmada okunup tartışılmasından ve varsa belirlenen beyan sahiplerinin tanık olarak usulüne uygun biçimde dinlenmesinden sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ve yetersiz belge ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmekle, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, bu sebepten dolayı hükmün CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.