Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/9992 Esas 2022/6090 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, sanığın silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan verilen mahkumiyet kararının istinaf başvurusunun reddedildiği belirtilmektedir. Ancak talep üzerine yapılan incelemede, ByLock iletişim sistemi kullanıcısı olduğu belirtilen sanığın, bu ağa dahil olmanın örgüt talimatıyla yapıldığının ve bu durumun teknik verilerle tespit edilmesi halinde suçun sübutu açısından belirleyici nitelikte olduğunun kabul edildiği ifade edilmektedir. Bu nedenle, ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının duruşmada okunup sanık ve müdafiine sorulması gerektiği vurgulanarak, eksik araştırma ile verilen kararın kanuna aykırı olduğu sonucuna varılmış ve hüküm CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca bozulmuştur. Verilen hükümde, TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53/1-2-3, 58/9 ve 63 maddeleri de belirtilmiştir. Bu maddeler, silahlı terör örgütüne üye olma suçu ile ilgili hükümleri içermektedir.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Kütahya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.05.2018 tarih ve 2017/421– 2018/162 sayılı kararı
Suç :Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm :TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63 maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet kararın istinaf başvurusunun esastan reddi
Temyiz edenler :Sanık ve müdafii

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK'nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın ByLock iletişim sistemi kullanıcısı olduğunun belirtilmesi karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.09.2017 tarih, 2017/16-956 esas ve 2017/370 sayılı kararı ile onanarak kesinleşen, Dairemizin İlk Derece Mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 esas, 2017/3 sayılı kararında; "Bylock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bir suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının her türlü şüpheden uzak kesin kanaate ulaştıracak teknik verilerle tespiti halinde kişinin örgütle bağlantısını gösteren delil olacağının kabul edildiği gözetilmekle,
ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın, ByLock uygulamasını kullandığının kuşkuya yer vermeyecek şekilde teknik verilerle tespiti halinde, ByLock kullanıcısı olduğuna dair delilin atılı suçun sübutu açısından belirleyici nitelikte olması karşısında, İstinaf sonrası dosya içerisine geldiği anlaşılan ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının duruşmada CMK’nın 217. maddesi uyarınca sanık ve müdafiine okunup diyeceklerinin sorulması, sonucuna göre tüm dosya kapsamının bir bütün halinde değerlendirilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, bu sebeplerden dolayı hükmün CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Kütahya 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.