MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde duruşmalı olarak temyiz edilmiş ancak niteliği itibariyle duruşmaya tabi olmadığından duruşma isteminin reddine karar verildikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Uyuşmazlık, iktisap ve işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmesi üzerine hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İhtiyaç iddiasına dayalı davalarda tahliyeye karar verilebilmesi için ihtiyacın gerçek, samimi ve zorunlu olduğunun kanıtlanması gerekir. Devamlılık arzetmeyen geçici ihtiyaç tahliye nedeni yapılamayacağı gibi henüz doğmamış veya gerçekleşmesi uzun bir süreye bağlı olan ihtiyaç da tahliye sebebi olarak kabul edilemez. Davanın açıldığı tarihte ihtiyaç sebebinin varlığı yeterli olmayıp, bu ihtiyacın yargılama sırasında da devam etmesi gerekir. Kimlerin ihtiyacı için tahliye davası açılabileceği 6570 Sayılı Yasanın 7/b ve c maddelerinde sınırlı olarak sayılmıştır. Sözü edilen madde hükmüne göre kiralayan veya kiralayan durumunda olmayan malik ancak kendisinin, eşinin ve çocuklarının konut veya işyeri ihtiyacı için dava açabilir.
Olayımıza gelince; Davacı, 23.11.2007 tarihinde dava konusu kiralananı iktisap etmiş, 14.12.2007 keşide, 28.12.2007 tebliğ tarihli ihtarname ile dava konusu kiralanana işyeri olarak ihtiyacı olduğunu bildirerek 16.06.2007 tarihinde kiralananın tahliyesi için işbu davayı açmıştır. Davacı, 2001- 2009 tarihleri arasında İstanbul"da sigortalı olup halen aynı şehirde profesyonel futbolcu olarak çalışmaktadır. Dava konusu edilen kiralananın bulunduğu Sivas şehrinde ikamet etmemekte ve yapılmak istenen gıda ya da tekstil ürünleri satış işi için kullanacağı işyerini babası ve kardeşleri eliyle yürüteceğini belirtmektedir. Kiralananın bulunduğu zemin ve üç kattan oluşan binanın tamamını iktisap eden ve uygun hale getirerek bir bütün halinde gıda ya da tekstil ürünleri satışı için kullanacağını ileri süren davacı iktisaptan sonra tahliye edilen diğer işyerlerini yeniden kiraya vermiştir. Bu durumda halen bir işi bulunan ve kiralananın bulunduğu şehir dışında ikamet eden davalının ihtiyaç iddiasının gerçek, samimi ve zorunlu olduğundan sözedilemez.
O halde mahkemece, yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda davacının ihtiyaç iddiası kanıtlanamadığından davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 18.01.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.