Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2022/18988 Esas 2022/6084 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Konya 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.05.2021 tarih ve 2021/24 - 2021/165 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Sanığın TCK'nın 314/2, 3713 sayılı TMK'nın 5, TCK'nın 53, 58/9, 62/1, 63, maddeleri gereği 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Konya 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/05/2021 tarih 2021/24 esas 2021/165 karar sayılı hükmüne yönelik Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin temyiz başvurusunun süre yönünden reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 20.10.2021 tarihli ek kararı

Dosya incelendi gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında Konya 6. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda sanığın mahkumiyetine ilişkin verilen hükmün, sanık müdafi tarafından istinaf edilmesi üzerine Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 17.09.2021 tarih ve 2021/1120 esas 2021/1300 karar sayılı ilamıyla istinaf isteminin esastan reddine karar verildiği, sözkonusu kararın 26.09.2021 tarihinde sanığın müdafiine tebliğ edildiği ancak 'sanık müdafiinin temyiz dilekçesi vermediği daha sonra gerekçeli kararın sanığa tebliğ edildiği ve hükmün sanık tarafından süresinde temyiz edildiği ancak temyiz isteminin süresinde olmadığından bahisle 20.10.2021 tarihli ek karar ile talebin reddine karar verilmiş ise de; Yargıtay Ceza Genel
Kurulunun 24.02.2022 tarih 2019/16-573 esas 2022/119 sayılı kararı nazara alınarak sanığın yasal süresi içerisinde yaptığı temyiz isteminin geçerli bulunduğu görülmekle temyiz talebinin süresinde olmadığından bahisle verilen redde ilişkin 20.10.2021 tarihli ek kararın kaldırılarak yapılan incelemede;
İstinaf mahkemelerinin Türk yargı sistemine dahil olmasıyla kanun yolu yargılamasında yeni bir anlayışı benimseyen kanun koyucunun, hem maddi olay hem de hukuki denetim yapacak olan istinaf başvurusunda sebep gösterme zorunluluğu öngörmezken (5271 sayılı Kanunun CMK madde 273/4), incelemesi hukuki denetimle sınırlı (CMK madde 294/2) olan temyiz yolunda; mülga 1412 sayılı CMUK'nın (madde 305.) da farklı şekilde, re'sen temyiz tercihinden vazgeçerek, temyiz davasını açan ve sınırlayan temyiz dilekçesinde/layihasında temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini/temyiz sebeplerini göstermek zorunda olduğunu (CMK madde 294/1) şart koşmuş ve temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermemesi durumunda; tıpkı başvurunun süresi içinde yapılmaması, hükmün temyiz edilemez olması ya da temyiz edenin buna hakkı bulunmaması hallerinde olduğu gibi usulüne uygun açılmış bir temyiz davasından bahsedilemeyeceğinden temyiz isteminin reddedilmesini (CMK madde 298) emretmiş (F.Yenisey - A.Nuhoğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 923, Centel - Zafer Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 826, C. Şahin - N. Göktürk Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 278) olmasına, anılan Kanunun 289. maddesinin, usulüne uygun açılmış bir temyiz davasının "sınırlı inceleme ilkesinin" bir istisnasını teşkil etmesine (F. Yenisey - A. Nuhoğlu, age sh. 905), şartları ve usulü açık bir şekilde ortaya konulmak şartıyla (AİHM Galstyan/Ermenistan Başvuru No; 26986/03 15.01.2007 t.) öngörülen usul şartlarına uyulmaması sebebiyle kanun yolu başvurusunun reddedilmesinin bu hakkın ihlali sonucunu doğurmayacağının (AİHM Sjöö/İsveç Başvuru No; 37604/97) da istikrar kazanmış yargısal kararlarla kabul edilmesine nazaran;
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 17.09.2021 gün ve 2021/1120 esas, 2021/1300 karar sayılı hükmünün sanık tarafından 20.10.2021 tarihinde temyiz edildiği, sanığın temyiz dilekçesinde temyiz sebebi olarak; "usul ve yasaya aykırılık" nedenini ileri sürdüğü, bu itibarla dilekçenin gerekçe içermediği anlaşılmakla, temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Konya 6.Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.