Hakaret - kasten adam yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/10487 Esas 2015/10014 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10487
Karar No: 2015/10014
Karar Tarihi: 03.11.2015

Hakaret - kasten adam yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/10487 Esas 2015/10014 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kahramanmaraş 1. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Kararda, sanık İ.S.'nin diğer sanıklara karşı işlediği kasten yaralama suçuna ilişkin cezaların karar tarihi itibariyle temyiz edilemez olduğu ve bu nedenle İ.S.'nin temyiz isteğinin reddine karar verilmiştir. Diğer hükümlere yönelik temyiz isteği reddedilmemiştir. Ancak, sanık İ.S.'nin diğer bir sanık N.K.'ya yönelik kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü ile ilgili olarak beraat kararı verilmesi ve aynı kişiye yönelik aynı suçtan mahkumiyet hükmü verilmesi nedeniyle kararda çelişki olduğu belirtilerek, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddeleri açıklanmıştır. 5320 sayılı Kanun, Ağır Ceza Mahkemesi'nin yapacağı yargılamaları düzenlemektedir. CMUK'nın 317. maddesi ise, temyiz incelemesi yaparken mahkemenin esas hukuka ve usule ilişkin nedenlerini açıklamasını ve bunları kararına göre değerlendirmesini ifade etmektedir.
18. Ceza Dairesi         2015/10487 E.  ,  2015/10014 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 3 - 2014/42090
    MAHKEMESİ : Kahramanmaraş(Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 02/12/2013
    NUMARASI : 2013/805 (E) ve 2013/1235 (K)
    SUÇLAR : Hakaret, kasten adam yaralama

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    1- Katılan sanık İ.. S.."nın; sanıklar H. S. ve Z.. K.."a yönelik kasten yaralama suçlarına ilişkin kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca katılan sanık İ.. S.."nın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
    2- Diğer hükümlere yönelik temyize gelince;
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
    a-)Sanık H. S."nın katılan sanık İ.. S.."ya karşı hakaret ve kasten yaralama, sanık N.. K.."ın katılan sanık İ.. S.."ya karşı kasten yaralama eylemlerinden verilen beraat kararlarının da usul ve Kanuna uygun olduğu,
    b-)Katılan sanık İ.. S.."nın sanık N.. K.."a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyizde ise;
    Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Katılan sanık hakkında, kararın gerekçesinde ve kararın beş numaralı bendinde bu suçla ilgili olarak beraat kararı, dokuz numaralı bendde ise, aynı kişiye yönelik aynı suçtan mahkumiyet hükmü verilmek suretiyle, hükümde çelişkiye yol açılması,
    Kanuna aykırı ve katılan sanık İ.. S.."nın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03.11.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



    Hemen Ara