Esas No: 2022/76
Karar No: 2022/6641
Karar Tarihi: 20.10.2022
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2022/76 Esas 2022/6641 Karar Sayılı İlamı
3. Ceza Dairesi 2022/76 E. , 2022/6641 K."İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.12.2017 tarih ve 2017/57 - 2017/167 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etme
Hüküm : TCK'nın 220/7 ve 314/3 maddeleri delaletiyle aynı Kanunun 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53 ve 63 maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet kararına yönelik istinaf talebinin esastan reddi.
Bölge adliye mahkemesince kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan kanuna eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin,
tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafilerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Sanık hakkında TCK'nın 314/2 maddesinden hüküm kurulurken atıf maddesi olarak sırasıyla TCK'nın 314/3 ve 220/7 maddelerinin gösterilmesi gerekirken TCK'nın 314/3. maddesinin aynı Kanunun 220/7. maddesinden sonra gösterilmesi suretiyle sıralamaya aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun 5271 sayılı CMK'nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün temel cezaya ilişkin kısmındaki "TCK'nın 220/7 ve 314/3 maddeleri delaletiyle" yazın kısmındaki TCK'nın "314/3" ve "220/7" ibarelerinin yer değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.