Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1343 Esas 2015/1218 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1343
Karar No: 2015/1218
Karar Tarihi: 25.05.2015

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1343 Esas 2015/1218 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verildiği belirtilmektedir. Kararda, ikinci suçun işlenmesinden sonra kişinin mükerrir sayılması için ilk hükmün kesinleşmesinin yeterli olduğu, suç tarihine ve ilk suçun işlenme zamanına göre mükerrerlik açısından bir fark olmadığı ifade edilmiştir. Kararda ayrıca, sanığın kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar velayet hakkından, vesayet ve kayyımlık hizmetlerinde bulunma hakkından yoksun kalacağı ancak alt soyu haricindekiler için hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun kalacağı belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, kararda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi ve 53. maddesi detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
21. Ceza Dairesi         2015/1343 E.  ,  2015/1218 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 gün ve 2013/8-151 esas ve 2013/304 sayılı kararında da belirtildiği üzere: 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesi uyarınca kişinin mükerrir sayılması için ilk hükmün kesinleşmesinden sonra ikinci suçun işlenmesi yeterli olup, ilk suçun 1 Haziran 2005 tarihinden önce veya sonra işlenmesinin mükerrirlik açısından herhangi bir önemi bulunmadığı cihetle, somut olayda suç tarihinin 31.08.2009 olduğu ve tekerrüre esas alınan ilamın uyarlama yargılaması sonucunda 14.09.2005 günü kesinleşip 09.04.2013 tarihinde infaz edildiğinin anlaşılması karşısında, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnemede bu yönde düzeltilerek onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
    Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
    5237 sayılı TCK’nun 53/3. maddesi gereğince 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, alt soyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması yasaya aykırı,
    Ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki TCK"nun 53. maddesinin tatbikine ilişkin paragraf hükümden çıkartılarak yerine "5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.05.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.

    Hemen Ara