Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/9754 Esas 2022/6917 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi'nin 2021/9754 E., 2022/6917 K. sayılı kararı incelenmiştir. Bu karar, Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 13.09.2018 tarihli kararına yapılan istinaf başvurusunun reddedildiğini belirtmektedir. Karar, suçun \"silahlı terör örgütüne üye olma\" olduğunu ve sanığın mahkum edildiğini ifade etmektedir. Dosyanın incelenmesi sonucunda, yapılan yargılama sürecinin usule uygun olduğu, delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği ve savunmaların eksiksiz olarak sergilendiği, iddiaların tartışıldığı ve vicdani kanının doğru verilere dayandığı tespit edilmiştir. Ancak, sanığın yargılama gideri olarak ödemekle yükümlü olduğu tutarın terkin sınırının altında kaldığı ve bu nedenle yargılama gideri olarak yükletilemeyeceği gözetilmediği için kararın bu noktada düzeltilmesi gerektiği belirtilmektedir. TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca sanığın mahkum edildiği vurgulanmaktadır.

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.09.2018 tarih ve 2018/297 - 2018/353 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyetine ilişkin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi
Temyiz edenler : Sanık ve müdafii

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın sarfına sebebiyet verdiği 14,00 TL değerindeki yargılama giderinin, 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 324. maddesinin
dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün belirtilen sebeple BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun CMK’nın 303/1-h maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükmün yargılama giderine ilişkin fıkrası bütünüyle çıkarılarak yerine "sanığın yapılmasına sebebiyet verdiği 14,00 TL değerindeki yargılama giderinin terkin sınırının altında kalması sebebiyle kamu üzerinde bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.