Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/9432 Esas 2022/7159 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan yargılanmış, ilk derece mahkemesinde mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, sanığın ByLock kullanıcısı olup olmadığına ilişkin yeterli araştırma yapılmamıştır ve eksik araştırma sonucu hüküm kurulmuştur. Bu nedenle, temyiz itirazı kabul edilerek karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 314/2 maddesi (Silahlı terör örgütüne üye olmak suçu)
- 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 5/1 maddesi (Terör örgütü üyesi olmak suçu için özel düzenleme)
- Türk Ceza Kanunu'nun 62, 53, 58/9, 63. maddeleri (Ceza indirimleri ve artırmaları ile ilgili düzenlemeler)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 299, 217 ve 302/2 maddeleri (Duruşma talebinin reddi, delil araştırması, bozma sebepleri)
- 304. maddesi (Bozma kararlarının bildirilmesi)

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Kütahya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.04.2018 tarih ve 2017/288 - 2018/146 sayılı kararı
Suç: Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm: 5237 sayılı TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin, ceza miktarı itibariyle yasal şartları taşımayan duruşma talebinin CMK'nın 299. maddesi uyarınca reddine;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.09.2017 tarih, 2017/16-956 Esas ve 2017/370 sayılı kararı ile onanarak kesinleşen, Dairemizin İlk Derece Mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 esas, 2017/3 sayılı kararında; "ByLock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bu suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının her türlü şüpheden uzak kesin kanaate ulaştıracak teknik verilerle tespiti halinde kişinin örgütle bağlantısını gösteren delil olacağı"nın kabul edildiği gözetilmekle,
ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın, ByLock uygulamasını kullandığının kuşkuya yer vermeyecek şekilde teknik verilerle tespiti halinde, ByLock kullanıcısı olduğuna dair delilin atılı suçun sübutu açısından belirleyici nitelikte olması karşısında, ilgili birimlerden ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme raporunun yeniden istenmesi, bulunmaması durumunda CGNAT ve HTS kayıtları üzerinde sanık adına kayıtlı hat üzerinden ByLock programı kullanılıp kullanılmadığına dair uzman bilirkişiden teknik rapor alınması, ayrıca UYAP veri havuzu üzerinde araştırma yapılarak sanık hakkında bilgi ve beyan olup olmadığının tespiti ile CMK'nın 217. maddesi uyarınca duruşmada sanık ve müdafiine okunarak gerekirse ilgili şahısların tanık olarak dinlenmeleri sağlanarak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken yazılı şekilde eksik araştırma neticesinde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5271 sayılı CMK’nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kütahya 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 31.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.