Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/12296 Esas 2022/7496 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Şanlıurfa 6. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen terör örgütü propagandası yapmak suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik yapılan istinaf başvurusu, Bölge adliye mahkemesince esastan reddedildi. Ancak, anılan kararın temyizi için açılan yol, 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince açılmıştır. Yapılan incelemede, sanık hakkında yanlış ceza tayini yapıldığı, suç tarihinin yanlış yazıldığı tespit edilmiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuş, dosya Şanlıurfa 6. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneği ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmiştir. Karar, 3713 sayılı TMK'nın 7/2-1. cümlesi, 7/2-2. cümlesi, 5237 sayılı TCK'nın 43/1, 62/1, 63. ve 53/1 maddeleri uygulanarak verilen mahkumiyet kararına yöneliktir.

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Şanlıurfa 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.07.2017 tarih ve 2017/15 – 2017/15 sayılı kararı
Suç : Terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm : 3713 sayılı TMK'nın 7/2-1. cümlesi, 7/2-2. cümlesi, 5237 sayılı TCK'nın 43/1, 62/1, 63. ve 53/1 maddeleri uygulanarak verilen mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince terör örgütü propagandası yapma suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre sanık hakkında temel ceza tayin edilirken; Anayasanın 138/1. maddesi hükmü, TCK'nın 61. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle TCK’nın 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi çerçevesinde, suçun işleniş biçimi, işlenmesinde kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen tehlike ile sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı, güttüğü amaç ve saik de göz önünde bulundurularak; hukuka, vicdana, dosya kapsamına uygun alt sınırdan makul düzeyde uzaklaşarak bir cezaya hükmedilmesi gerekirken teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek fazla ceza tayin edilmesi,
2-Suç tarihi 27.06.2015 olduğu halde gerekçeli karar başlığında 10 Ekim 2012 ve 11 Ağustos 2016 arası olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5271 sayılı CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 6. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.