Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/30468 Esas 2022/10484 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Eruh Asliye Ceza Mahkemesinin 05.11.2014 tarih 2014/30E, 2014/60K sayılı kararında nakilde kullanılan aracın iadesine karar verildiği, bu kararın katılan vekili tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 15.06.2020 tarih ve 2019/13937E, 2020/6570K sayılı ilamı ile nakil aracının müsaderesi talebinin reddine ilişkin kararın onanmak suretiyle kesinleştiği, katılan vekilinin 12.05.2021 tarihli temyiz dilekçesinin de suçta kullanılan nakil aracı hakkında herhangi bir karar verilmemiş olduğu gerekçesine dayandığı ve nakil aracına ilişkin kesinleşmiş Yargıtay ilamı bulunduğundan tekrar karar verilmemesinin yerinde olduğu anlaşılmakla, sanıklar müdafiinin temyiz taleplerine yönelik yapılan incelemede;
1-Bozma öncesi sanıklar hakkında kurulan 05.11.2014 tarihli mahkumiyet hükmünün sadece sanıklar tarafından temyiz edildiği, katılan vekili tarafından 04.12.2014 tarihinde sunulan temyiz dilekçesinin kapsamından açıkça, suçta kullanılan aracın müsadere edilmesi gerektiği gerekçesi ile temyiz edildiği anlaşılmakla, bozma öncesi kurulan hükümde sanıklar hakkında 5607 sayılı Kanunun 3/18., TCK'nun 62, 52/2. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 80 TL adli para cezasına hükmedildiği halde, bozma sonrası kurulan hükümde aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle CMUK'nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulması gerektiği gözetilmeden, kazanılmış hak kuralı dikkate alınmayarak temel adli para cezası 150 gün olarak belirlenip, sonuç adli para cezasının 80 TL yerine 2.500 TL adli para cezası olarak gösterilmesi,
2-15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesinin "Yedinci fıkrası hariç, 3 üncü maddede tanımlanan suçlardan birini işlemiş olan kişi, etkin pişmanlık göstererek suç konusu eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı kadar parayı Devlet Hazinesine;
a) Soruşturma evresi sona erinceye kadar ödediği takdirde, hakkında bu Kanunda tanımlanan kaçakçılık suçlarından dolayı verilecek ceza yarı oranında,
b) Kovuşturma evresinde hüküm verilinceye kadar ödediği takdirde, hakkında bu Kanunda tanımlanan kaçakçılık suçlarından dolayı verilecek ceza üçte bir oranında indirilir. Bu husus, soruşturma evresinde Cumhuriyet Savcısı tarafından şüpheliye ihtar edilir. Soruşturma evresinde ihtar yapılmaması hâlinde kovuşturma evresinde hâkim tarafından sanığa ihtar yapılır." hükmünü içermesi karşısında;
Etkin pişmanlık hükümleri açıkça anlatılarak, soruşturma aşamasında ihtar yapılmayan sanıklara gümrüklenmiş değerin iki katı tutarını ödemeleri halinde 1/2 oranında indirim
yapılacağının açıkça bildirilmesi ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Sanıklar hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK’nun 62/1. maddesi yerine 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
4-Suça konu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar müdafii ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.