Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/7491 Esas 2022/11380 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/7491
Karar No: 2022/11380
Karar Tarihi: 08.06.2022

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/7491 Esas 2022/11380 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği hüküm temyiz edilmiştir. Mahkeme, 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan sanık hakkında hükümlülük, müsadere ve nakil aracının iadesi kararı vermiştir. Yerel mahkemenin kararı incelendikten sonra, sanık hakkındaki kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Sanığın eylemi 5607 sayılı Yasanın farklı maddeleri kapsamında değerlendirilmiştir ve sonradan çıkan yasal düzenlemeler de sanık lehine hükümler içermektedir. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerini iptal ettiği 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: 5607 sayılı Yasa (3/18, 3/5, 3/10), 6455 sayılı Yasa (3/18-son cümle), 6645 sayılı Yasa, 7242 sayılı Yasa (61. madde, 63. madde, geçici 12. madde-2. fıkra), 1412 sayılı CMUK (321. madde).
7. Ceza Dairesi         2021/7491 E.  ,  2022/11380 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
    HÜKÜM :Hükümlülük, müsadere, nakil aracının iadesine

    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
    I-Katılan ... İdaresi vekilinin nakil aracının iadesine yönelik hüküm ile sınırlı temyizine göre yapılan incelemede;
    Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre, katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle nakil aracının iadesine yönelik hükmün ONANAMASINA,
    II-Sanık ...'ın temyizine göre yapılan incelemede ise;
    Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanık ...'ın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6645 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu,
    Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasının 61.maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir. " şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. Maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
    Kabule göre de;
    24/11/2015 tarihli 29542 sayılı Resmi GAzete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 8/102015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesine zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.








    Hemen Ara