MAHKEMESİ :Asliye Hukuk İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 03/07/1995 - 31/03/2004 tarihleri arasında çalıştığının tespitiyle, işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının davalı belediyede 03/07/1995- 31/03/2004 tarihleri arasında sürekli ve kesintisiz çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile; davacının 03/07/1995 - 31/12/1995, 01/01/1996 - 31/12/1996, 15/01/1997 - 31/12/1997, 15/02/1998 - 31/12/1998, 01/01/1999 - 30/12/1999, 15/02/2000 - 31/12/2000, 01/01/2001 - 31/12/2001, 07/06/2002 - 31/12/2002, 01/01/2003 - 31/12/2003 ve 01/01/2004 - 31/03/2004 tarihleri arasında toplam 379 gün süre ile 506 sayılı Yasaya tabi olarak sürekli ve kesintisiz hizmet aktine istinaden asgari ücret ile çalıştığının tespitine, bildirilmeyen eksik çalışmalarının davalı Sosyal Güvenlik Kuruma Başkanlığına bildirilen diğer çalışmaları ile birleştirilmesine, fazlaya ilişkin hizmet tespiti isteminin reddine karar verilmiştir.
Davacının 03/07/1995 - 31/12/1995 tarihleri arasında bildirilen hizmetleri 120 gün olmasına rağmen bilirkişi raporunda sehven 49 gün olduğunun belirtildiği ve hesaplamanın buna göre yapıldığı, buna göre bildirilmeyen süre 57 gün olmasına rağmen 128 gün olarak hesaplandığı, toplam bildirilmeyen sürenin de 308 gün yerine 379 gün olduğunun belirtildiği, mahkemece de bu rapordaki toplam süreye göre hüküm kurulduğu görülmüştür.
Toplam bildirilmeyen süre 308 gün olmasına rağmen mahkemece 379 gün olduğu belirtilerek hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.


Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, hüküm fıkrasındaki toplam hizmet süresi yönünden düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 4. ve 5. bendindeki toplam süreyi gösteren "379” rakamlarının silinerek, yerine "308" rakamının yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalılardan ..."na yükletilmesine, 15.1.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.