Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2020/5955 Esas 2022/11434 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık hakkında; 2014/130 Esas ve 2013/1275 esas sayılı dosyalar yönünden beraat, birleşen diğer dosyalar yönünden hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin sanık hakkında birleşen 2014/130 Esas ve 2013/1275 Esas sayılı dosyalar yönünden kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazı üzerine yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle sanığın beraatine yönelik hükmün ONANMASINA,
II-Katılan Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin ve sanık ...’nın sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazı üzerine yapılan incelemede ise;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eylemlerinin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. madde ve fıkralarının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
1)İncelenen ana dosyada suç tarihinin 20.04.2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 11.07.2013 olduğu, birleşen İstanbul 57. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/1361 Esas - 2015/48 Karar sayılı dosyada suç tarihinin 02.08.2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 23.11.2013 olduğu; birleşen İstanbul 57. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/1376 Esas - 2015/49 Karar sayılı dosyada suç tarihinin 01.10.2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 27.11.2013 olduğu; 11.07.2013 tarihli iddianamenin düzenlenmesi ile birleşen 2013/1361 Esas sayılı ve 2013/1376 Esas sayılı diğer dosyalar ile hukuki ve fiili kesintinin gerçekleşmesi nedeniyle, anılan eylemlerle ilgili ayrı ayrı hüküm kurulması, 02.08.2013 ve 01.10.2013 tarihli eylemlerinin de kendi arasında 5237 sayılı TCK'nun 43. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerekirken, sanığın tüm eylemleri birleştirilerek yazılı şekilde hüküm tesis edilmek suretiyle eksik ceza tayini,
2)Sanık hakkındaki İstanbul 57. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2014/265 Esas - 2014/970 Karar sayılı dava dosyasının Yargıtay (Kapatılan) 19. Ceza Dairesinin 17.11.2020 tarih 2019/19533 Esas – 2020/15245 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verildiği ve henüz kesinleşmediği cihetle; TCK'nun 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümleri kapsamında değerlendirilerek mahsup işlemine konu edilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin ve sanık ...’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.