Esas No: 2021/24713
Karar No: 2022/11403
Karar Tarihi: 23.06.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/24713 Esas 2022/11403 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2021/24713 E. , 2022/11403 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Düşme
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan, CMK'nun 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen ve temyiz dilekçesiyle katılma talebinde bulunan suçtan zarar gören Bilgi Teknoloji ve İletişim Kurumu’nun CMK'nun 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek ve temyiz taleplerinin suç vasfına yönelik olmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 14/02/2012 tarih ve 2011/3-421 Esas, 2012/34 Karar, 31.01.2012 tarih, 2011/3-222 Esas ve 2012/5 Karar sayılı kararları başta olmak üzere birçok kararında da vurgulandığı üzere, ön ödeme sonucu verilen düşme kararları da 5271 sayılı CMK'nun 223. maddesinde sayılan hükümlerden olup, bu kararların temyiz edilebilirlik sınırı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle halen uygulanma zorunluluğu bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendine göre saptanması gerektiğinden, ön ödemeye esas alınan miktarın temyiz edilebilirlik sınırını belirleyeceği, 14.04.2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca temyiz kesinlik sınırının 14.04.2011 tarihinden itibaren 3000 TL'ye çıkartılmış olması nedeniyle sanık hakkında 5809 sayılı Yasaya muhalefet suçundan ön ödemeye esas alınması gereken 1.000 TL'nin miktarı itibariyle belirtilen kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşıldığından, o yer Cumhuriyet savcısı ile şikayetçi Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu vekilinin temyiz talebinin, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 23.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
